niet geschied. Nu mag men al tevreden zijn, dat de naam vari dien
onverschrokken en beleidvollen aanvoerder en van eenigen zijner lot-
genooten nog bewaard is gebleven bij enkele nog in leven zijnde
tijdgenooten, en naar wij willen vertrouwen, nog bij vele officieren
onzer vloot, van Neerlands beide legers (1).
Maar daar buiten?
Wie gedeukt thans nog die bravendie onder de brandende keer-
kringszon zóó roemvol voor Neerlands gezag en grootheid hebben
gestreden
Wie kent zelfs hunne namen
Wie kent de namen van Schelling, Mariën en Sosmito?
Wie weet dat zij zeker niet minder deden dan Yan Speyk?
Anderen mogen die vragen willen beantwoorden, hier zal ik be
sluiten met deze vraagHad ik ongelijk met te zeggen, dat groot
en schril de contrasten zijn; dat onze eigen geschiedenis dikwerf
bitter onrecht pleegt?
Wanneer ik zoo aan 't vergelijken ben, worden altijd oude her
inneringen bij mij wakker, en ofschoon dit in veler oog een mijner
vele zwakheden is, moet ik toch bekennen, dat steeds en overal die
oude herinneringen hunnen machtigen invloed op mij doen gevoelen.
Zoo is t ook nu, en moeilijk kan ik dan ook de inspraak van mijn
Het treurigste was dat Krieger voorspeld had, dat zóó de gevolgen moesten zijn
o. a. van de wijze, waarop de Padangsche Bovenlanden waren bestuurd. Maar ook
toen bleef men doof voor waarschuwingen, evenals in de laatste jaren voor Atjeh.
Gelijke oorzaken, gelijke gevolgen! Ook toen is er veel kostbaar bloed geheel nut
teloos en roekeloos gestort
(1) Ontmoedigend is het te vermelden, dat Vermeulen Krieger evenals zoovele
andere verdienstelijke mannen, die herhaaldelijk hun leven voor 's lands dienst had
den veil gehad, den beker der miskenning heeft moeten ledigen. Geen lichaams
zwakte of leeftijd, maar bittere grieven en teleurstelling dreven ook hem ontijdig uit
de gelederen. Maar beter dan anderen en dank zijn gezond lichaam en zijne opge
ruimde inborst, wist hij zich daarboven te verheffen en gunde zijnen tegen standers
„den triumf niet", dat zij hem ten slotte zedelijk hadden vermoord. Krieger mocht
een hoogen ouderdom bereiken en stierf den 27sten September 1S65 te Etten. Den
llden Maart 1864, toen hij zijn 82en geboortedag herdacht, bracht de commandeerende
kolonel der Bredasche veste, met zijne officieren en zijn regiment, den ouden held
eene eenvoudige doch waardige krijgsmanshulde, de laatste, die hij ontvangen zou.
Het doet goed, ook zulke feiten nog in herinnering te kunnen brengen.
