21
De beoordeelaar is verder niet ingenomen met de waarschuwing,
dat de manschappen steeds zorgen een patroon bij de hand te hebben
en zou willen voorgeschreven zien: ,,dat, met gebruikmaking van den
pal aan het geweer, de patrouille immer met geladen geweer marcheert."
Vrij algemeen is men bij het Indische Leger tegen het gebruik
van den pal, omdat de soldaat, zoo hij een patroon bij de hand heeft,
veel spoediger zijn geweer kan laden.
De aanwijzing „om een patroon bij de hand te hebben" in den
zin van „voor 't nemen te hebben" doelt op het geopend hebben
van den patroonzak en het bij tijds openen van een paar pakjes patronen.
Is hierin niet voorzien, dan kan niet gezegd worden, dat de man
een patroon bij de hand heeft!
183. In de eerste alinea van deze zijn werkelijk de woorden
„moet ontruimen of het gevecht" uitgevallen.
Bij eeue aandachtige lezing had hier dadelijk aan eene misstelling
moeten gedacht zijn, waartoe te meer aanleiding bestond na inzage
van de „errata" van het Voorschrift.
Intusschen is de daaraan vastgeknoopte beschouwing als „blad
vulling" niet te versmaden.
213 punt 7. De woorden „landlieden" en „reizigers" vinden
in het oog van den beoordeelaar geen genade.
Vindt hij het beter daarvoor te zeggen „Inlanders, Chineezen, koelies",
omdat dit meer „Indisch" is, dan bestaat daartegen geen bezwaar.
Het Voorschrift zal er niet beter, noch slechter door worden.
219. Het komt den beoordeelaar wenschelijk voor, in punt 2
van deze paragraaf, in overeenstemming met het Nederlandsche Voor
schrift.alsnog bij te voegen„en wat men van hem weet". Als
voorbeeld voor de noodzakelijkheid dier bijvoeging wordt aangehaald,
dat het voor een schildwacht noodig is te weten, dat de vijand „in
„den laatsten tijd de gewoonte schijnt aangenomen te hebben, om
„onze schildwachten van uit de boomtoppen te beschieten".
Afgescheiden van de omstandigheid, dat de soldaat het eerst zulke
waarnemingen doet en het dus niet noodig is, daarop zijne aandacht
te vestigen, achten wij het minder raadzaam aanwijzingen als deze
te doen, omdat daardoor de aandacht te veel op enkele punten wordt
gevestigd, ten nadeele van het algemeen overzicht.
