445 geiinge hoeveelheid, dat het nauwelijks tot het koken van eten gezwe gen nog het koken van drinkwater, toereikende was. De behoefte aan biandhout had men in het hoofdkwartier naar Europeesche voor schriften afgemeten, zonder er aan te denken, dat het water voor alle gebruik moest gekookt worden, om alle voor de gezondheid schadelijke kiemen te dooden. De kleingeestige philanthropische denk beelden omtrent de inboorlingen, die grootendeels gevlucht waren en wier houten hutten volstrekt geen waarde bezaten, had men voor de hoofdzaak, hier de gezondheid der troepen, moeten laten varen. De manschappen dronken nu, door gebrek aan brandhoutongekookt water hoewel bij geneeskundige proclamatie was bekend gemaakt, dat het water de meest nadeelige factor voor de gezondheid was, en voor elk doel in gekookten toestand moest gebruikt worden. Doch wat zouden onze manschappen bij de heerschende hitte hebben moeten doen, nu het brandhout ontbrak en de filtreersteenen niet meer be kwaam waren. Onverantwoordelijk was het, dat bij dezen tocht door de „woestijn" zoo weinig maatregelen werden genomenom drinkwater aan te schaffen. Cambyses marcheerde langs denzelfden weg en had bij verdrag aan de woeste stammen de levering van drinkwater opgedragen. Op elk groot schip en ook te Aden en Hongkong be vinden zich machines om zeewater te distilleerenonbegrijpelijk was het dat in Ismaïlia niet zulk een machine werd opgesteld. Wijl men op eenen veldtocht in de Delta gerekend hadzoo was het niet noodig geoordeeld, pompen met buizen mede te nemen. Er waren slechts twee dergelijke pompen in Egypte aanwezig^ de eene was in beslag genomen door het hoofdkwartier, de andere door de pioniers; doch beide leverden zoo weinig waterdat het voor de troepen niet toerei kend zou geweest zijn. Den S^ten Augustus had generaal WoIseley aan het Ministerie om toezending van dergelijke pompen verzocht, doch deze werden eerst na het einde van den veldtocht in Egypte ontvangen. „De klachten over de slechte qualiteit van het brood bleven steeds aanhouden. Het meeldat uit Engeland was gezonden, was slecht en eigende zich niet tot bakken, en toch kon men nog niet besluiten, om goed brooddat in Ismaïlia te krijgen wasaan de zieken te verstrekken. 1884 I Deel. QQ

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1884 | | pagina 456