522
commandant doi eerste colonne, Lamoriciere, was zwaar gewond,
zoodat men een oogenblik twijfelde of hij wel in liet leven zou blijven.
Intusschen was de tweede colonne, onder den kolonel Combes,
naar de bres gedirigeerd. Deze was daarbij zoo voorzichtig, niet te
veel troepen te gelijk in de stad te brengen, ten einde opeenhooping te
voorkomen. Compagniesgewijze verdeelde hij zijn macht over de
verschillende straten. Combes ontving twee doodelijke wonden en
stierf den volgenden dag.
Yele officieren waren gesneuveld, waardoor de leiding en samen
werking begonnen te verminderentoen de derde colonneonder den
kolonel Corbin, aankwam en een hernieuwd élan aan de troepen
gaf.
De verdedigers begonnen nu te wijkenterwijl de Franschen steeds
voorwaarts drongen. De laatste, maar zeer krachtige tegenstand
werd in de kazerne der Janitsaren geboden. Een vierde colonne,
onder den generaal Rulhières, kreeg last, door een omtrekkende
beweging in de stad, de verdedigers in den rug te komen. Deze
beweging had ten gevolge, dat velen der verdedigers op de vlucht
sloegen; de meesten stortten zich in het ravijn van de Rummel en
kwamen jammerlijk om. B e 11 - A s s ade commandant der bezetting
wist evenwel te ontkomen.
Om 9 uur was de stad veroverd en wapperde de Fransche vlag
van de Kasba.
Overal hoorde men het: „Yive le Roi! vive la France!"
Deze overwinning had zware offers geëischt.
Drie en twintig officieren waren gesneuveld en zeven en vijftig
gewond.
Van de mindere militairen waren vier honderd gedood en bij de
duizend gewond.
De inwoners van Constantine gaven zich op genade en ongenade
overwaarop door den generaal Y a 1 e geantwoord werddat hunne
goederen en hun godsdienst ontzien zouden worden. Toen de lijken
verbrand en de verwoeste huizen weder opgebouwd waren, keerde
alles tot rust terug.
Ahmed-Bey, die gedurende het beleg buiten de stad bleef,
vluchtte en bleef jaren rond zwerven. Hij trachtte telkens de bevol-
