585
mijn inzien niet het geval, wanneer tot die bijkomende straf ook worden
verwezen, zoodanige militairen, die reeds reglementair in de tweede klasse
van militaire discipline geplaatst, of bij de strafdetachementen ingelijfd
zijn, op grond dat volgens Gouvernements besluit dd. 4 Februari Ï882,
in verband beschouwd met de ministerieele depêche dd. 1 November
d. a. v. La I, N°. 2, onder de in artikel 14 bedoelde klasse van militairen
aan eene gestrengere krijgstucht onderworpen, in Indië verstaan moet
worden de tweede klasse van militaire discipline.
De toepassing van artikel 14 op dergelijke militairen, komt mij voor
doelloos en ondermijnend voor de krijgstucht te zijn.
Yolgens artikel 31 van het Reglement op de krijgstucht, is toch het
doel der plaatsing in de 2<le klasse de verbetering van den militair, die
dan ook daaruit niet wordt ontslagen, dan nadat hij voldoende bewijzen
van beterschap heeft gegeven.
Dit doel kan naar mijn inzien niet worden bereikt bij een reeds in de
2de klasse geplaatsten militair, die ter zake van een misdrijf, behalve tot
militaire detentie, bovendien nog tot de bijkomende straf, bedoeld bij het
meergemelde artikel 14, wordt verwezen.
Een militair, die weet dat hij na het ondergaan van de bij vonnis be
volen plaatsing, toch in die tweede klasse blijft, mist eiken prikkel om
zich goed te gedragen.
Bij de militairen, die reeds bij de strafdetachementen zijn ingelijfd, is
dit in veel hooger mate het geval. Immers deze, die wegens hunne on
handelbaarheid reeds aan de gestrengste krijgstucht waren onderworpen,
geraken nu, ten gevolge van eene veroordeelin g, krachtens artikel 14 tij
delijk in eene veel betere positie, en worden gedurende den bij het vonnis
bepaalden tijd aan die lichtere krijgstucht onderworpen, waarvoor zij
hebben getoond ongevoelig te zijn.
Dat dit een en ander niet de bedoeling van den strafrechter kan zijn, en op
de discipline een slechten invloed moet uitoefenen, ben ik met den Leger
commandant, die mijne aandacht hierop heeft gevestigd, volkomen eens,
en ik deel dan ook geheel de door Zijne Excellentie gekoesterde vrees, dat dit
vooral aan de bij de strafdetachementen ingelijfde militairen aanleiding zal
geven tot het met opzet plegen van misdrijven, ten einde zoo lang mo
gelijk bevrijd te blijven van den meest knellenden band der krijgstucht.
Onder opmerking ten slotte, dat ook het Reglement op de 2de klasse
van militaire discipline, Algemeene Order 1877, No. 10, slechts ten deele
op hen, die krachtens vonnis daarin zijn geplaatst, kan worden toegepast,
zooals UEdelGestrenge na aandachtige lezing zal blijken, heb ik mitsdien
