599
den en niet de kleur der vlaggen is van invloed op de beteekenis
der seinen. Zij zijn minstens 0.6 meter in het vierkant, doch liefst
1.20 meter, en aan witgeverfde stokken bevestigd van minstens
2.5 meter lengte.
Met de vlag worden drie enkelvoudige teekens gegeven, namelijk
korte, lange en dubbele slagen (zie plaat IY.)
Om die teekens te geven wordt de stok met het ondereinde voor
het midden van het lijf gehouden, b. v. met de linkerhandmet
de rechterhand wordt dan de stok vastgehouden ter hoogte van den
linkerschouder. De stok helt dus over naar de linkerzijde van den
persoon die seint. Om nu den korten slag te maken, wordt de stok
met de rechterhand naar rechts gebracht tot voor den rechterschou
der en weer terug, terwijl de linkerhand op hare plaats blijft. Tot
het maken van den langen slag wordt de stok op gelijksoortige wijze
bewogen, maar zoodanig dat de top van den stok aan de rechterzijde
van den seingever bijna den grond raakt, en daarna wordt de stok
weder teruggebracht tegenover den linkerschouder.
Yoor den dubbelen slag wordt eerst een lange slag gemaakt, maar
zoodra de stok voor den linkerschouder is teruggekomenwordt hij
voortbewogen naar de linkerzijde, totdat de punt bijna den grond
raakt en daarna weder voor den linkerschouder gebracht. Bij deze
bewegingen moet men zorgen dat de vlag telkens goed omzwaait,
hetgeen slechts weinig oefening vereischt.
De korte slagen heeten puntende lange strepen. Evenals met
manden en wijzers in de tweede seingroep worden met die punten
en strepen zes teekens gegevenwaarvan één dient als oproepings-
teeken en contrasein, en de overige de cijfers 1, 2, 3, 4 en 5 voor
stellen. (Zie plaat II). De dubbele slag wordt dan niet gebruikt.
Door middel der punten en strepen kan men echter ook Morse
seinen geven (zie plaat III), en in dat geval wordt het einde
van ieder woordgetal of leesteeken gekenmerkt door een dubbelen slag.
De lantaarns in deze groep bedoeld zijn gewone wit licht gevende
scheeps- of stormlantaarns, ingericht voor het branden van petroleum,
Door het licht te bedekken om het daarna telkens gedurende kor-
teren of langeren tijd te ontblooten kan men door het kortere of
langere schijnen van het licht punten en strepen voorstellen en dus
