621
Wij antwoorden hieropdat men in Indië vooralsnog geheel en
al van „gemeente" moet zwijgen; men spreekt van de Stad Batavia
van de desa Bandar, van de kampong Kemajoran.
Dat „schapen" als voedingsartikel in Indië wel onvermeld konden
worden gelatenwordt niet door H. C. A. R. beaamdomdat bij
eene aanwijzing wat tot een veestapel behoort, de schapen niet ach
terwege mogen worden gelaten
Hierbij wordt uit het oog verloren, dat in 16 wordt vooropge
steld, dat men bij eene statistieke verkenning van eene plaats of
landstreek zich ten doel steltom daaruit te leeren kennen de hulp
middelen tot de verpleging en het vervoer van troepen of wel ten
dienste van den Kondschapsdienst en tot correspondentie.
Wij hebben thans de vraag tot II. C. A. R. te richten:
in hoe ver is het schaap in Indië te benutten tot verpleging van
troepen
Wij zullen ongevraagd zeggen, hoe die „kambing-kambing wolanda"
er, per ongeluk, bij gekomen zijn.
In Nederland heeft men .recht van schapen te gewagen, daar zijn
er betrekkelijk velein Indië nu heeft men over het hoofd gezien
bij de samenstelling van het voorloopig voorschrift, dat het bewuste
woord „schapen" als verplegingsartikel niet behoorde overgenomen
te worden.
Dat is de quaestie.
II. C. A. R. verantwoordt zich hier op eene wijze, die bij eenig
nadenken, door niemand voor gangbare munt zal worden aangenomen.
Onze opmerking omtrent 16: „het in een verkenningsrapport
„vermelden, welke kerktorens zijn waar te nemen" bewijst, zegt
H. C. A. R, dat dit woord „kerktorens" niet in den smaak van den
beoordeelaar valt.
Het is ons aangenaam, tevens daarbij te kunnen voegen, dat het
evenmin in zijn smaak valt.
„In het origineele concept toch," zegt hij, „was dit woord ook
„doorgeslagen, doch dit schijnt bij het overschrijven over het hoofd
„te zijn gezien.
1884, Dl. I. 40
