156
der in Duitschland geoctrooieerd werd en eenige jaren later in zjjn
bekend werk die Armee und Volksernahrungde groote waarde
van zijn fabrikaat trachtte aan te toonen. Intusscben stemmen
zij in geenen deele overeen met de uitkomsten van de door mij in
den zomer van 1883 genomen proeven, welke in de jongste Decem-
ber-aflevering van de „Vragen des tijds" in het opstel„Vleeschinvoer
van overzee voor volksvoeding" werden medegedeeld.
Deze uitkomsten kwamen in hoofdzaak daarop neer, dat één der
onderzochte monsters bij het openen bedorven bleek te zijn, terwijl
de toebereide spijzen van de overige monsters een zeer onsmakelijk
voedsel opleverdendat alleenin geringe hoeveelheid genuttigd
eetbaar kon worden genoemd, doch bij eenigszins grootere hoeveel
heden een bepaalden tegenzin opwekte.
De monsterswaarvan de echtheid niet in twijfel kon worden ge
trokken, bestonden uit:
lste. Zuiver vleeschmeel in niet gepersten toestand, thans in den
handel gebracht onder den naam van „carne-pura"
2<ie. Twee monsters „Patent-Fleischgemüse"waarvan één samen
gesteld uit „carne-pura" met boonenmeel, het andere uit „carne-pura"
met erwtenmeelbeide tot den cylindervorm geperst en eerst in
bladtin en daarna in papier verpakt;
3de. Een monster „Patent-Fleischbrotsuppe", in vorm en verpak
king overeenkomende met de onder 2 genoemde monsters, doch waarin,
in plaats van boonen- of erwtenmeel, brood aan het vleeschmeel was
toegevoegd.
Tijdens een bezoek aan de hygiënische tentoonstelling te Berlijn
in October 1883, vond ik gelegenheid andermaal het „carne-pura"
te beproeven. De te Bremen gevestigde maatschappij, welke zoowel
de vervaardiging als de exploitatie daarvan van dr. Meinert heeft
overgenomen, had n.l. aldaar in een afzonderlijk paviljoen, de door
haar in den handel gebrachte producten tentoongesteld, terwijl zij
bovendien de bezoekers in de gelegenheid stelde, zich niet alleen van
de hoedanigheid van de carne-pura soep, doch ook van de andere
daarmede toebereide spijzen te overtuigen. Hoe sierlijk ook voorge-
diend, werd echter mijn aanvankelijke indruk niet weggenomen, dat
het „carne - pura", zooals het thans vervaardigd en in den handel