220 moesten trachten te bereiken, ook om zelf des te minder verlies te lijden. Yoorts deelde hij nog mede, dat, na het vermeesteren der ver sterkingen, hij aan de colonne de huizen der oorlogspartij ter verbran ding zoude aanwijzen en vroeg hij voor zich slechts de bijzondere gunst, om het verbranden der huizen, die aan het nieuwe Loöngsche hoofd toebehoorden, persoonlijk aan hem te willen overlaten, terwijl hij ten slotte ons een licht geel satijnen doek vertoonde, welken hij, ter herkenning voor ons, gedurende de actie om het hoofd zou dra gen. (1) Dewijl bij iedere compagnie, gelijk reeds hiervoren werd gezegd, drie luitenants waren ingedeeld, was reeds tijdig aan boord, de compagnie in drie pelotons ingedeeld opdat elk troependeel van 40 minderen door een officier zou worden aangevoerd. Ieder peloton op zijn beurt kreeg één derde aan Europeanen, twee derde aan Inlanders. Terwijl de bataljons-commandant bepaald had, dat, bij het ontschepen, de ransels aan boord der oorlogsschepen zouden worden achtergelaten, moest er voor worden gezorgddat ieder geweerdragende werd voorzien van 60 patronen. Het was intusschen den kapitein-luitenant Scholten van Aschat gebleken, dat bij het eskader geen genoegzame hoeveelheid debarke- mentsmiddelen aanwezig waren, om de beide compagnieën infanterie (voorafgegaan door gewapende sloepen) gezamenlijk op eens naar den wal te brengen, zoodat, aldus luidde de order van den majoor Meijer-voorloopig de le compagnie zou debarkeeren en eerst daarna de 4C compagnie van boord zou worden afgehaald. Dit gebrek aan sloepen was te minder welkom, nu zich aan het Loöngsch strand alle teekenen gaandeweg vertoondendat men niet ongenegen was den strijd met de Nederlandsche troepen te aanvaarden. Terwijl namelijk vele vrouwen en kinderen, belast en beladen, voor ons duidelijk zichtbaar, bergopwaarts een heenkomen naar het binneu- (1) Het strijdlustig, wraakgierig uiterljjk van dezen Atjeher op het oogenblik, toen de kogels hem langs de ooren floten en hij zich dien satijnen doek fladderend om de slapen bond, is ons altijd duidelijk bijgebleven,

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1884 | | pagina 233