Balineezen (terwijl de majoor De St. Martin met de overige troepen
binnen Markasana bleef) om de dooden en vermisten aan onze zijde
op te zoeken.
Nauwelijks was hij op eene hoogte, een musket-schot van Mar
kasana verwijderd, gekomen, of hij werd door den vijand omsingeld
en zoo verwoed aangevallen, dat de tegenpartij in zijne gelederen
doordrong. Maar „hevich chargeeren" deed den vijand met achter
lating van vele dooden afdeinzen en vluchten. Ook Compagnie's leger
leed bij deze gelegenheid groote verliezen. Tack zelf werd door een
kogel, die zijn schild passeerde, aan vier vingers van zijne linker
hand gekwetst. Evenzoo behoorde de luitenant de Ruijter tot de
gekwetsten.
Zonder verder hindernissen te ontmoeten, zelfs zonder meer vijan
den te zien, keerde het leger denzelfden dag naar de hoofdplaats
Bantam terug, waar de Sultan over deze victorie zeer verheugd was,
„hebbende voor ijder hooft, die d' onse mede brachten, 5 realen
„vereert en nauwkeurig bekeeken, of die ook kende, voorts in wit
„lijwaad doen benaaijen en soodanig laten begraven, zijnde onder
„deselve een hooft van een broeder eener sijner echte wijven bevonden".
Na nog vele gevechten in Bantam werd Jonker in 1683 ziek
naar Batavia geëvacueerd, waar hij in triomf werd ingehaald.
't Was Jonker's laatste triomf.
Zijn verdere levensloop is tragisch. Hij vestigde zich aan de
Meroenda, zijne gewone verblijfplaats wanneer hij niet op expeditie
was. Langzamerhand schijnt de Regeering, die steeds zeer wantrou
wend tegen hare inlandsche troepen en dier bevelhebbers was, Jonker
van verraderlijke plannen verdacht te hebben, eene verdenking die
de heer Y. d. C., op grond der door hem geraadpleegde bescheiden,
welke in extenso worden medegedeeld, ten eenenmale ongemotiveerd
acht. De vijanden van Jonker, waaronder vooral De St. Martin
behoorde, die hem wegens de Bantamsche expeditie een geheimen
wrok toedroeg, lieten niet na de Regeering in hare ongunstige gezind
heid te stijven, wat maar al te gemakkelijk was.
Toen een Mardijker sergeant van zeer verdachte reputatie het
bericht bracht, dat Jonker van plan was Batavia te veroveren en de
Regeering te vermoorden, nam deze in haren angst die mededee-
1884, Dl. II. 22
