396
gedaan, om een toestand, die velen in 1878 ergernis gaf, te doen
ophouden.
Yoorop wordt gesteld dat de ergernis, door Brutus bedoeld, meer
bij de onmiddelijk in het drama betrokkenen bestond, dan, naar het
schijnt, bij het gros van de officieren van het N.-I. Leger. Uit
dat leger, uit den boezem van het gesamenlijke korps officieren zijn
al zeer weinig stemmen opgegaan, die de condemnable, ja geweten-
looze manoeuvre van den Gouverneur-Generaal wraakten. Hoe de
publieke opinie, anders zoo tuk om te critiseeren, den Gouverneur-
Generaal, Minister enz. in deze betreurenswaardige zaak nagenoeg
volkomen met rust heeft kunnen laten, is voor velen nog een raad
sel. Wij vragen niet, waarom? Een ieder taste in eigen boezem
en dan zal hij denkelijk het antwoord wel vinden. Toch zijn toen
maals verscheidene hoofdofficieren iu den letterlijken zin des woords
ongelukkig gemaakt.
De middelen om recidive te voorkomen zijn vele; we erkennen
evenwel, dat zij meer' van moreelen dan van reglementairen en dus
repressieven aard zijn. Onkreukbare eerlijkheid van den Gouver
neur-Generaal en zijne omgeving en van den Legercommandant moet
ten allen tijde de hoofdvoorwaarde ziju. Bij laatstgenoemde zijn
bovendien de hoofdvereischteneene boven allen twijfel verheven
kennis van militaire en andere zaken, wij bedoelen eene kennis, niet
van hooren zeggen, zooals men dat bij zoo velen aantreft, maar eene
op eigen ervaring in alle rangen opgedane kennis, die geene hulp,
geene leiding noodig heeft, eene hoogo mate van menschenkennis,
zelfstandigheid van karakter en eene nimmer falende rechtvaardig
heid. Daartegen zal wel niemand moraliter eenige bedenkingen heb
ben. De reglementaire barrière die wij voor de ergerlijke tafereelen
van 1878 en 1879 wenschen geslagen te zien, is de volgende:
Men vergunne den kolonel die zal worden voorbijgegaan, het recht
van reclame rechtstreeks aan den Koning. Tot dat einde is hij ver
plicht [indien hij van dit recht gebruik wil maken], om eene schrif
telijke verdediging overteleggen, vergezeld van de verdere documen
ten, die hij meent te moeten bijvoegen. Deze memorie van verde
diging, wordt door den Legercommandant verzegeld in ontvangst ge
nomen. Het verzegelde pakket mag door die autoriteit niet geopend
