62 penpaard mislukte geheel door de buiten-africhting en menig paard is verkocht moeten worden, dat anders bij het bestaan eener gesloten manege, zeer goed voor den troep dienstbaar had kunnen gemaakt worden. Ondeugende paarden durft men op een terrein zooals „de Bult" gedurende de africhting niet aanpakken zooals het behoort; de in structeur is angstig om aan een remonte-berijder den last te geven een paard bij verzet flink met de sporen of de karwats te corrigeeren. En waarom Omdat het paard dan doorgaat (het gewone middel om zich aan alles te onttrekken) en dan 9 van de 10 maal ergens in- of tegen iets aanrent of uitglijdt; want het geheele terrein „de Bult" is omgeven door eene sloot van meer of mindere diepte en breedte, behalve aan de oostzijde waar een kampong de grens vormt. Waar men deze zekerheid heeft gaat men er niet toe over een last te geven, aan welks uitvoering voor ruiter en paard levensge vaar verbonden is. Men doet het dan ook niet, waardoor natuurlijk het paard zijn zin krijgt. Iedereen zal weten hoe moeielijk, ja dikwijls ondoenlijk het is, om een paard, op een geheel open en glad terrein te dwingen, om b. v. voor de beenen te leeren wijken, om het aanspringen in galop te leeren, te leeren springen over den slagboom, om doorgan- gers in bedwang te houden, enz.allen oefeningen, die wel met ge duld, doch bij verzet flink moeten geleid worden, en waarbij het paard de gelegenheid moet benomen zijn om door te gaan. Op een opeu terrein doen de paarden dit geregeld, zooals dage lijks te zien is, en het einde er van is, dat het paard ergens in of tegen aanloopt of valt. Dit werd indertijd dan ook zeer goed ingezien door een comman dant van het depot-eskadron, die den instructeurs van de remonten gelastte om niet te doen springen of galoppeerenzelfs kwam het voor dat men geen manege behoefde te rijden, doch het terrein slechts op en meer moest rijden. En dit gebeurde niet eens, doch zeer dikwijls, behalve op de dagen, dat er op den langen weg werd gereden door totale onbruikbaarheid van het terrein. De dressuur had dus niet geregeld plaats door geheele afhankelijkheid van het terrein.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1884 | | pagina 73