453
van verplichtingen, die op allen gelijk zoude drukken, volgens haar,
onbillijk zoude maken.
De minister van oorlog Weitzel veroordeelt in welsprekende be
woordingen het eerste denkbeeld der Commissie, om de weezenver-
zorging buiten te sluiten. En met reden.
De officier, „zoo zegt generaal Weitzel,zal voorzeker onder
ernstige bezorgdheid gebukt gaan voor het lot zijner kinderen, wanneer
deze, bijaldien zij ouderloos moesten achterblijven, in hulp behoe-
venden toestand zouden verkeeren, en het verzekeren van de toekomst
der kinderen, zal hem dan ook evenveel, zoo niet meer ter harte gaan
dan die zijner vrouw.
Ook het maatschappelijk belang is bij de zorg voor het onderhoud
en de opvoeding der kinderen van den officier ten nauwste betrokken.
Nu moge men zeggenmen kan de kinderen bij particuliere instellin
gen verzekeren, maar men vergete nietdat zulks andere uitgaven
boven de bijdragen aan de Weduwenkaszou vorderen, die door den
onbemiddelden officier bezwaarlijkzoo niet onmogelijk zouden kun
nen worden gedragen.
Waar de officier verplicht wordt tot deelname in eene instelling
als de weduwenkasdaar heeft hij recht te vorderendat de daarin
door hem bijgedragen gelden niet alleen aan zijne vrouwmaar
eventueel ook aan zijne kinderen kunnen ten goede komen. Immers,
werd hij tot die deelneming niet verplicht, dan kon hij door het
sluiten eener kapitaalsverzekering op het eigen leven bij eene par
ticuliere maatschappij, in de toekomst van vrouw èn kinderen te gelijk
voorzien.
Dat, door tevens hulp aan de kinderen te verleenen, de eerste be
ginselen voor het bestaan van een iveduwenfonds met voeten worden
getredenmoge dan ook eene stelling zijn van misschien Onbetwistbare,
wetenschappelijke juistheid (goed zoo! generaal!), het is met grond
te betwijfelenof de belangen van het officierskorps, bij eene onvoor
waardelijke toepassing van die stelling op de inrichting der weduwen-
en weezenkasinderdaad zouden zijn gebaat."
Aldus de generaal Weitzel, wiens gezonde taal, buiten alle weten
schappelijkheid omons aangenaam in de ooren klinktomdat zij
praktischen zin ademt. Hiermede stappen wij af van het veel besproken
