3
durig oponthoud, zoowel ter reede van Edi als nabij de kust van
Perlak, ging middelerwijl een vijftal dagen heen, zoodat wij eerst
den 9den Mei vóór Langsar het anker lieten vallen.
Moest de expeditie-commandant, zoo als reeds hiervoren gezegd
werd, te Edi den politieken agent, den, heer De Scheemaker, aan
boord doen nemen en omtrent de regeling der expeditie overigens
in gemeen overleg treden ook met den marine stations-commandant
aldaarvan Perlak uit zouden eenige voorname Atjehers embar-
keeren, ten eiude ons in het verkrijgen van gidsen als anderszins
gedurende de expeditie behulpzaam te zijn.
Te Edi, alwaar men in de laatste dagen vóór den tocht naar
Langsar eenige voorbereidingen had getroffenhad men zich o. a.
onledig gehouden met den aanmaak van eene rottau pantsering van
stuur- en bakboord der Boniterwijl eveneens een stoombarkas op die
wijze was in gereedheid gebrachtom, na aankomst ter reede van
Langsar, met behulp daarvan, eene verkenning op de Langsar-
rivier te verrichtenwaarvan men toen reeds vermoeddedat zij
versperd zou zijn.
De Langsareezendie zich niet langs minnelijken weg aan het
Nederlandsch oppergezag verkozen te onderwerpen, hadden, zulks
was aan de Perlaksche Hoofden bekend, enkele waterwegen versperd
en waren dus in zoo verre, ook van hunne zijde, op onze komst
niet onvoorbereid.
Ten anker gekomen op 800 Meter van de vijandelijke kust,
werd reeds spoedig de gepantserde stoombarkas door den majoor
Meijer tot het volvoereu der voorgenomen verkenning van de Lang-
sai'-rivier benutaan welken waterwegnaar Perlaksche schatting,
4 uur ver landwaarts in, ons hoofdobject, de kampong Lang
sar lag, de residentie van het regeerend Hoofd.
Deze verkenning, die ongeveer anderhalf uur gaans ver naar de
zijde van het binnenland werd uitgestrekt, bracht den majoor Meijer
tot de wetenschapdat de rivier met zware boomen en met, bij wijze
van staketsel aangelegde, bamboezen kribben dusdanig zwaar ver
sperd wasdat de troepen langs dien weg onmogelijk het binnenland
waren in te brengen, terwijl bovendien bleekdat de oevers der
rivier zeer moerassig waren en het land ter weerszijden eigenlijk
