HET BROOD ALS VOEDINGSMIDDEL VAN
DEN SOLDAAT.
"VVat mag toch de reden wel zijn dat de Nederlandsch-Indische
soldaat slechts 0.2 Kg. brood per dag ontvangt, terwijl bij alle
Europeesche legers het ration zooveel grooter is?
Zoo ontvangt b. v. een militair:
in Duitschland ongeveer0.750 Kg.
Engeland0.680
Frankrijk0.750
en bovendien bij de soep0.250
België0.750
Britsch-Indië0.453
en in Nederland0.600
Het is dus niet, omdat men in de tropen zooveel minder brood
noodig heeft dan in koelere luchtstreken, want de Engelsch-Indisclie
soldaat krijgt het 2/3 van hetgeen zijn Europeeschen collega toekomt.
Waarschijnlijk is het de liooge prijs van het brood in Nederlandsch-
Indië, welke do Begeering terughoudt om den Ned.-Indischen sol
daat meer van dit zoo nuttige en zoo gewilde voedingsmiddel te
verschaffen.
De prijs is zeker hoog, doch wellicht zoude het mogelijk zijn het
brood niet meer door aanbesteding aan te schaffen, maar daartoe
even als Europa militaire bakkerijen op te richten.
In een zeer lezenswaardig artikel in dit tijdschrift heeft de kapitein
De la Parra het nut hiervan reeds betoogd en ons geleerd, hoe
men daarmede in Nederlandsch-West-Indië te werk gaat.
De voorstanders van de aanbesteding zullen mij tegenwerpen
1° dat er, wil men steeds verzekerd zijn brood te kunnen bakken,
voortdurend eene vrij groote hoeveelheid meel in voorraad zal moeten
zijn, waarvoor dus groote bergruimte zal moeten zijn, terwijl het
