738 op de daar wonende negers, die ook wel sporadisch ia de Sahara voorkomen, maar wier eigenlijke woonplaats is ten zuiden der groote woestijn. Vroeger heette deze streek Nigritië. De Egyptische geografen verstaan onder Soedan slechts het stroom gebied van den Witten Nijl. Darfour en Wadai rekenen zij b. v. niet tot Soedan. Wij hebben hier alleen te doen met Egyptisch Soedan, welks grenzen echter niet juist zijn aan te geven. Terwijl in den tijd van Egypte 's grootste macht, deze tot aau den Equator reikte en in het westen, onder den 23sten graad O. v. Green wich, het sultanaat Wadai de grens vormde, was de Roode zee aan de oostzijde de uiterste lijn van het Khedive rijk, met deze beper king, dat tusschen den 37en en 40en lengtegraad, het Abessynische keizerrijk als absoluut onafhankelijke staat lag. Ofschoon nu de geheele kustlijn tot kaap Guardafui als Egyptisch rijk werd beschouwd, werden deze aanspraken nimmer door daad werkelijke inbezitname gevolgd. Alleen de kustplaatsen Tadsjura, Seila en Berbera en het meer binnenslands gelegen Iïarar, werden feitelijk in bezit genomen, behalve Suakim en Massowa, die tot het eigenlijke Soedan behooren. Overigens is van bezit nergens sprake en zóó is het mogelijk ge weest, dat Italië, zonder eenige moeite, een zeer goede haven, „Assab", zich als bezitting heeft toegeëigend, teiwijl ook te Massowa kortge leden de Italiaansche vlag naast de Egyptische werd geheschen en 1000 Bersaglieri als bezetting landden. Tijdens Gordon Generaal-gouverneur van Soedan was, strekte zich het gebied uit over de bovengenoemde streek. Toen Gordon in 1880, onmiddellijk na zijne terugkomst van de Abessynische zending, zijn ontslag indiende, kwam er ook een keer punt in de Egyptische bemoeiingen. Er werd n. 1. op Gordon 's raad besloten, alle stations ten zuiden van Dufilé, alzoo het geheele landschap Unioro, op te geven. Toen Egypte zich dit groote gebied toeëigende, vond het als geor ganiseerde staten alléén Darfour en Kordofan. De zuidelijk gelegen landschappen Hofrat-n-Has en Dar-Territ waren noch onafhankelijk noch georganiseerd. Kordofan en Darfour

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1885 | | pagina 125