1016
Terwijl de een één elleboog doet leunen op ééne knie doet een
ander, zooals ook de Duitscher, zulks met beide ellebogen op beide
knieen. Men dient dan intusschen niet meer van knielende, doch van
zittende houding te spreken, zooals te recht in 9 van ons schijf-
schietreglement staat.
De liggende houding is tot drie onderscheidene positiën terug te
brengen.
De eerste ziet men bij de Belgen, Denen en Oostenrijkers, bij wie
men met uitgespreide beenen vlak ter aarde ligt en de beide ellebo
gen tot steun van het geweer gebruikt; de tweede vindt men
bij de Duitsehers, Franschen, Zwitsers, Nooren, Engelschen en Rust
sen, alwaar de man ten opzichte van de vuurlijn schuins rechts kom,
te liggen en de derde eindelijk wordt bij de Italianen en Zwe
den vertegenwoordigd, die er geen bepaalde liggende positie op na
houden en waar men dus eenvoudig gewoon gaat liggen op de wijze
als een ieder goed dunkt*
Het Amerikaansche reglement vermeldt alsnog omtrent de zoo even,
bedoelde schuinsrechtsche positie, dat de terugstoot van het geweer
alsdan minder hinder geeft.
Het op sabels opgelegd schieten, dat bij enkele legers plaats grijpt-
verdient afkeuringbij de Duitsehers is die maatregel zelfs nadrukkelijk
verboden. Bij het gebruik van een sabel tot steun van een geweer
zakt deze na elk schot een paar millimeters in den grond en het ge
volg daarvan is, dat de man 11a het 3e of 4C schot de goede richtlijn
"iet meer zonder groote moeite vinden kan en er dan maar op los
schiet, als hij ziet, dat het geweer bijna gericht is. Het gebruik
van den sabel op die wijze kan bovendien oorzaak zijn, dat dit
voorwerp te velde te loor gaat.
In België mag de schutter bij het opgelegd schieten van de chacot
gebruik maken, wat ons eveneens onraadzaam voorkomt, omdat zulk
een hoofddeksel een goed mikpunt aan den vijand verschaft.
Omtrent de onderscheidene wijzen, waarop Ae voorbereidende schiet
oefeningen in de verschillende legers gehouden worden, hebben wij
niet veel nieuws weten op te doen.
