1019 - ter electrisch daargesteld is. Om het vermoeiende van den dienst achter den waarnemingspost, wordt het bedoeld personeel in vele legers om de 2 uur verwisseldbij ons is daaromtrent geen bepaal de tijd aangegeven eu zou 2 uur ook wel wat veel zijn. Niet altijd wordt, zooals ten onzent, het schot dadelijk aange wezen. Zoo wijst men in Zweden aan eerst na het vierde schot, in Rus land na het negende schot. Ook in Oostenrijk wordt niet schot voor schot aangewezen, „falls der Schiessende ein tüchtiger Schütze ist. Deze zoogenaamde faciliteiten zijn voorzeker af te keuren, dewijl bij eene oordeelkundig geleide oefening, ten allen tijde de schutter weten moet, waar ieder zijner schoten blijft. Een vrij algemeene regel is, den schutter, in den aanslag zijnde, niet te recht te wijzende Duitschers en Pranschen gaan hierin echter niet mede. Bij ons mag het, zooals bekendis, alleen plaatshebben, wanneer de onderwijzer grove gebreken in de wijze van aanleggen en richten ontwaart. Om dezelfde reden, als zoo even genoemd werd, dat nl. de man steeds weten moet waar ieder zijner schoten blijft, wordt door velen het individueel snelvuur afgekeurd. Wil men nl. den man zich doen oefenen in het snel laden en vuren, dan komt men reeds een heel eind met het gebruik van losse patronen, terwijl eenige balistikers de leer zijn toegedaan, dat het „goed schieten" met snelvuur, zooals men dit bij ons wil zien bij iedere laatste oefening in elke der drie klassen, in de werkelijkheid nauwer verband zal houden met de kalmte van den schutter dan met zijn verkregen succes bij de schijfschietoefeningen. Dezelfde personen willen daarom wel oefeningen in snelvuur met afdeelingen te gelijk, b. v. met compagnieën, pelotons of sectiën, maar niet per man afzonderlijk. Het prijsschieten heeft bij sommige legers met ongewone vrijge vigheid plaats. Zoo b. v. looft het Zweedsche leger uit, bij ieder regiment

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1885 | | pagina 404