1081
den namelijk onderscheidene soorten fijn en minder fijn meel voortgebracht
worden, die daarna weder onderling vermengd zouden moeten worden,
Aangezien evenwel de fijnste soorten in den handel tot betrekkelijk zeer
hooge prijzen worden van de hand gedaan, zoude door die menging
het grootBte voordeel, aan de toepassing dier methode verbonden, ver
loren gaan, terwijl daarentegen de nadeelen hooge productiekosten
en geringe opbrengst aan meel zouden blijven bestaan.
In de buitenlandsche militaire molens, waar hoogstens sprake kan
zijn van de fabriekatie van twee onderscheidene meelsoorten resp.
bestemd voor het brood en de beschuit wordt dan ook uitsluitend
de platmaalmethode toegepast.
Tot het verkrijgen van een gelijkmatig, fijnverdeeld eindproduct,
is intusschen, ook bij het platmalen, eene aanvankelijke afscheiding
in verschillende producten noodig, zooals trouwens uit de in de vo
rige bladzijden kortelijk beschreven methode, genoegzaam blijkt. Het
aantal producten, welke ieder voor zich eene afzonderlijke bewerking
vorderen, is evenwel veel geringer, dan wanneer hooggemalen wordt.
De bovenaangehaalde cijfers toonen aan, dat het meel, waaraan
de grove zemelen onttrokken zijn, de grootste voedingswaarde bezit.
Voegt men daarbij, dat het ook, ten aanzien der verteerbaarheid, in
gunstige conditie verkeert, dan lijdt het, naar het mij voorkomt, geen
twijfel, of daaraan moet voor het militair brood verre de voorkeur
gegeven worden boven het ongebuild meel, zooals het voor het leger
hier te lande, of boven het geheel zemelvrij meel, zooals het voor
het Indisch leger is aangenomen. In een onlangs verschenen werk
je „Das Brot und dessen diatetischer "Werth" van prof. clr. Uffelmann
(1), wordt het van tarwemeel zonder grove zemelen gebakken brood,
als het ideaal brood voor volksvoeding voorgesteld. Op bladz 23
lezen wij bijv „Dem Ideale, welches die Diatetik aufstellt, entsprichtam
meisten das aus feinem, ober nicht allzufeinemWeizeumehl herge-
stellte Greback. Dasselbe führt der Saftemasse mehr Nahrstoffe zu,
als irgend eine andere Sorte, stellt dabei keine hohen Anforderungen
au die Verdauungsorgane und nothigt ihnen kaum irgend welchem
nutzlosen Ballast auf
Die Verwendung mittelfeinen Mehles, d. h. eines solchen, aus wel-
(1) Uitgegeven te Berlijn in 1884.
