1040 dag verstrekt wordende groenten, en kregen toen het volgende lijstje: „kool, lobak, kool, lobak, kool, boontjes, lobak, kool." Ver der commentaar overbodig. De samensteller van tarief N° 40 is zeker geen liefhebber geweest van eene rijsttafel, want wij gelooven ten minste niet, dat droge rijst met een vocht, dat den weidschen naam van kerrie draagt, op den naam van rijsttafel kan aanspraak maken. Avond eten. Gebraden kip met aardappelen en groenten. "Wij zouden vrede met die voeding kunnen hebben, zoo dat eten smakelijk ware toebereid, maar, dat is helaas bijna nooit het geval. Doch al ware ook de bereiding uitstekend, dan nog zou de het eten spoedig alle smake-lijkheid verliezen door de wei nige afwisseling. Toen men tarief N°. 40 samenstelde heeft men er zeker niet aan gedacht, dat er lijders zijn, die nu zijn gedwongen maand in maand uit, steeds zonder de minste afwisseling, zich niet hetzelfde eten te voeden. Onder zulke omstandigheden moet natuurlijk ook het beste en met de meeste zorg toebereide eten voor den gewoonlijk toch al niet al te grooten eetlust hebbenden lijder, alle aantrekkelijkheid verliezen, en de feitelijke waarheid is dan ook, dat men, na eenigen tijd, van het geheele eten een afkeer krijgt en zich voornamelijk voedt met broodzij die wel eens eenige maanden achtereen in een hospitaal zijn verpleegd kunnen dat getuigen. Zeker is het zeer moeielijk om in een groot hospitaal, door de groote quantiteit en de verscheidenheid der te bereiden spijzen, als ook de onbekwaamheid van het keukenpersoneel, het eten steeds uitstekend te doen zijn, maar waarom wordt er dan geen uitweg ge zocht, om verbetering in dien toestand te brengen. In de meeste hospitalen wordt streng de hand gehouden aan het verbod om eenig levensmiddel, van welken aard ook, in het hos pitaal te brengen (art. 264 V. R. M. Z.)den patient is dus ook hier den pas afgesneden om op die manier, zij het dan ook op eigen kosten, eenige verbetering en afwisseling in zijne voeding te brengen. Waarom laat men den lijder lste afdeeling niet de keuze om zelve geheel in zijn eigen voeding te voorzien? De gehuwde, in het hos pitaal verpleegde officier is toch altijd, en de ongehuwde zeer dik wijls in staat om elk voedsel buiten te doen bereiden. Men late alsdan dien lijder (officier) in stede van f 2.slechts f 0,50 per

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1885 | | pagina 425