1242
De Maatschappij wordt tijdelijk geschorst van het oogenblik af,
dat de oorlog tusschen ons land en eene der andere mogendheden
verklaard is tot aan den vrede.
Waarschijnlijk aangespoord door de goede resultaten van de
vereeniging der cavalerie-officierenvormde zich in April 1875
eene dergelijke vereeniging voor de bereden officieren der infan
terie, die ook volkomen slaagde. Volgens mededeeling van den
directeur, den kapitein-adjudant Egt er, zijn nagenoeg alle bere
den officieren der infanterie of daarvan afkomstig tot het lidmaat
schap toegetreden.
Sedert de oprichting werd uitgekeerd eene som van f 6700 voor
14 paarden.
Het reglement komt in vele opzichten overeen met dat der cavalerie-
vereeniging. De hoofdinhoud is de volgende
Het doel der vereeniging is, den bereden officieren der infanterie
de gelegenheid te geven elkander onderling, bij verlies van een dienst
paard, een som gelds te waarborgen tot tegemoetkoming in den
aankoop van een nieuw paard.
Door verlies van een paard wordt verstaan
1°. Wanneer een paard sterft.
2°. Wanneer een paard ten gevolge van eene besmettelijke ziekte
of beenbreuk moet worden afgemaakt.
In beide gevallen moet zulks door den lastgever, met vermelding
der redenen, worden geconstateerd.
Wanneer, bij afmaking van een paard, van rijkswege schadeloos
stelling wordt uitbetaald, suppleeren de leden der vereeniging slechts
het ontbrekende aan de som, waarvoor het paard geassureerd was.
De officieren kunnen zich slechts verzekeren voor het verlies hun
ner werkelijke dienstpaarden, dat zijn die paarden, welke zij met
goedvinden hunner chefs doorgaande in dienst berijden.
Niemand kan meer dienstpaarden verzekeren, dan hem ambtshalve
zijn toegekend.
"Voor paarden, die men „a deux mains" gebruikt, wordt bij over
lijden geen schadeloosstelling uitgekeerd.
Ieder officier, die zijn dienstpaard door den dood verliest, geeft
