1268
Waarlijk '1 komt mij bijna zonderling voor, dat ik 't tactische en
strategische voordeel der berglijn nog moet aantoonen, terwijl toch
het axioma, dat de richting der hoofdgemeenschap van Padang naar
het binnenland over Solok moet leiden, reeds sedert jaren door alle
Indische krijgskundigen is aangenomen en o. a. reeds door De Yaijnes
van Brak el 1 in zijne „Verdediging van Ned.-Indië" (1803) als één
der grondstellingen werd verkondigd.
Voor sommigen, die de mogelijkheid eener goede verdediging
onzer koloniën tegen een Europeeschen vijand voor problematiek
houden, zal bovenstaande bewijsvoering weinig beteekenen.
Dat die meening, dat wij impotent zouden zijn, medestanders vindt,
is zeker zeer te betreuren, doch dit houdt verband met den algemee-
nen geest des tijds en men moet er dus rekening mede houden.
Maken wij daarom voor een oogenblik de stelling dier zwakken
rot de onze, dan nog is het niet moeilijk, om aan te toonen, dat de
berglijn uit een militair oogpunt de voorkeur verdient.
Onze mobiele troepenmacht ter Sumatra's Westkust is voor het
grootste deel gelegerd te Fort de Koek, met kleinere garnizoenen te
Padang Pandjang en te Padang. Nu waren en zijn Fort v. d. Capellen,
Singkarah en Solok steeds de brandpunten bij Inlandsche verwikke
lingen; vooral wanneer die, zooals in den regel het geval is, met gods-
dienstdrijven in verband staan.
Zal het dus niet een groot voordeel zijn, wanneer niet alleen van uit
Padang Pandjang, doch ook van uit Padang met snelheid troepen
op het terrein van handeling kunnen worden gebracht? Dit is niet
alleen eene theoretische waarheid, doch nog onlangs is hare juistheid
door de geschiedenis bewezen, toen het in tijds verschijnen der troe
pen van Padang in de vallei van Solok en het zoodoende plaatsen
der opstandelingen tusschen twee vuren onmiddellijk de rust heeft
hersteld en waarschijnlijk veel kwaad voorkomen.
Het is dus, naar ik meen te hebben aangetoond, in geen enkel
opzicht waar, dat uit een militair oogpunt het bepalen der richting
van de spoorlijn, die de Brandewijns-baai met de bovenlanden van
Sumatra's Westkust zal verbinden, geheel onverschillig is.
De berglijn over Soebang naar Solok zal niet alleen voor landbouw
