106
vergaderinge vinden ofte ymant aenroepen, opkloppen ofte verwecken
sullen omme onder deselve te comen, wel verstaende, dat d'officiers, die
haer in sulcke vergaderinge sullen vervoegen, voor alle de andere soldaten,
die geen autheurs daer van syn, sullen gepunieert werden.
Art. 7. De geene, die de hooge overielieyt sal schelden ofte yet
seggen in spyt otte spot van deselve, zal naer behooren aen lyff' of te
leven gestraft werden.
Art. 8. Indien ymant solider voorgaende authorisatie, soo uyt besette
als belegerde plaets ofte andersints, hem verstoute eenige correspondentie,
tsy by monde, bootschappen, brieven ofte op wat maniere sulcx soude
mogen geschieden met den vyant ofte syne bontgenooten te houden, sal
van 't leven ter doot gebracht werden.
Art. 9. Elide soo wie buyten consent hem sal vervorderen met eenigen
trompetter, tromslager ofte ymant anders van den vyant ofte syn ad-
herenten, in bootschap gesonden, spraecke ofte gemeenschap te houden,
sal aen den lyve gestraft werden ofte naet gelegenheyt van saecken
het leven verbeuren.
Art. 10. Niemant en sal vermogen anders als by expres ende speciael
bevel van ons ofte andere hooge overicheyt de Indianen ofte inwoonders
van de Indische landen te verdrucken, (1) berooven ofte eenige overlast
ofte gewelt te doen, aen haer persoonen, goederen, vrouwen ofte kinderen,
noch oock ter neder werpen, omhacken, bederven ofte schenden eenige
vrucht draegende boomen, op lyff straffe.
Art. 11. In gevalle ymant ietwes sal doen ofte aenrechten tegen
eenige persoonen, forten, comptoiren, schepen ofte goederen, die met
paspoorten, salve guarae ofte andere verseeckerheyt, soo van wegen de
Iloog mogende Heeren Staten Generael, syn Excellentie den Prince van
Orangien, als van ons ofte onsen rade voorsien syn, sal sonder eenich
faveur ofte genade aen den lyve gestraft, werden.
(1) Het „verdrucken van Indianen" was destijds blijkbaar het privilege der „hooge
overicheyt". Men beschouwde de inlanders toen eenigszins als wilde dieren en stelde
premiën op hunne vangst. Een karakteristiek voorbeeld van die zienswijze vinden
wij in hetzelfde plakaatboek vermeld. In 1632 n. 1. had zich het geval voorgedaan
„dat Javaenen bij nachte diverse alarmen te landwaerts omtrent de coestall van de
„Compagnie hadden gemaeckt, ende gepoocht hadden deselve coestall in brandt
„te steecken.
Als maatregel daartegen werd toen eene premie uitgeloofd op het levend of dood
vangen van „Javaenen." Voor een levenden Javaan was de premie 50 realen van
achten, voor een dooden 25 realen.
