142
Het moet een treffend tooneel geweest zijn, toen, zooals Baudoin
in zijne aanteekeningen vermeldt, de scheidende chef in de voorgalerij
der commaiidantswoning, in tegenwoordigheid van alle officieren,
voor wie hij steeds evenzeer kameraad als meerdere was geweest,
diep geroerd en met betraande oogen het vaandel, na het eerst bij
herhaling omhelsd en gekust te hebben, aan zijn vervanger overgaf.
Eerst nu kon Baudoin den afdeeliugscommandant melden, dat de
overname van het militair commando en van het bataljon in haar
geheel had plaats gehad.
Toen hij echter waande, dat hiermede alles was afgeloopen, had hij
zich deerlijk vergistPoland wilde de commandantswoning
niet ontruimen.
Dit was een leelijk geval, erger dan de voorafgegane moeie-
lijkheden. De commandantswouing toch, hoewel in het kampe
ment gelegen en speciaal voor den militairen commandant be
stemd, was een particulier huis, waarvan de huur door de opvolgende
titularissen van elkaar werd overgenomen. Bij de overige vertragingen
had men steeds de overtuiging gehad, dat Polands militaire principes
hem niet zouden toelaten, de van hoogerhand gegeven bevelen, hoe
onaangenaam ook voor hem, ernstig te wederstrevenhij eindigde
met zich te onderwerpen. Maar hier was hij in zijn volle recht en
geheel onafhankelijk. Er moest dus iets anders op gevonden worden
en Baudoin kende Polands karakter te goed, om hier niet het juiste
middel aan te grijpen.
Dat middel was het volgende: Zooveel doenlijk liet hij het ba
taljon in zijn geheel, gewapend, met het vaandel en de muziek, uit
rukken, trok dan op den heen- en terugmarsch langs de woning van
den kolonel en liet voor diens huis de muziek haar vroolijkste
marschen spelen.
Dit kan Poland niet verdragen. Hij, die tot nu toe dit schoone
bataljon (te Kedong Kebo lagen 3 compagnieën, 2 Europeesche en
1 Afrikaansche) steeds zelf had gecommandeerd, moest nu aanzien,
dat het telkens in volle militaire praal zijn huis voorbijtrok, zon
der dat hij daarmede iets meer te maken had dan elk ander parti
culier. Dat was te veel, dat kon zijn militair hart niet uitstaan.
Hij zag in, dat hij niet ten halve met zijne militaire loopbaan kon
