154
den eeretitel (grado) van majoor gekregen. Hij wordt volgens anciën
niteit. den len Januari 1878 eerst majoor, doch neemt nu onder de
majoors plaats, volgens zijne honoraire aanstelling van 15 November
1875. Heeft de aldus bevorderde officier twee honoraire graden, dan
vervalt na bevordering de sobre grado en wordt de doble grado
sobre grado.
Het is eene wijziging van bevordering bij keuze, doch moet nood
zakelijk aanleiding geven tot dwaze verhoudingen onder de officieren
der verschillende wapens.
In Engeland bestond tot in 1871 het koopen der verschillende
rangen in het leger en omdat bij vele officieren daaromtrent wellicht
een verkeerd denkbeeld zal bestaan, wil ik hiervan de aanleiding
mededeelen en er op wijzen, dat, al zijn hieraan groote nadeelen
verbonden, dit stelsel toch ook voordeelen oplevert. Het is trouwens
ook in andere legers van kracht geweest.
In Engeland heeft het echter het langst, nl. twee eeuwen, bestaan.
Het ontstond door de volgende gebeurtenis (historisch).
Een luitenant-kolonel liet zich eens er over uit, dat hij slechts
zoolang dacht te dienen, tot dat hij zich in het bezit eener zekere som
als pensioen zou zien. Zijn aanstaande opvolger, die over een vrij
groot vermogen kon beschikken, stelde den luitenant-kolonel voor, om
den dienst te verlaten, tegen eene schadeloosstelling, groot genoeg, om
de interest daarvan met het bedoelde pensioen te doen overeenkomen.
Dit geval werd ter beslissing aan den toenmaligen koning Karei
II voorgelegdde koning stond de transactie toe onder voor
waarde, dat de verkooper ook het reeds verdiende pensioen daarbij
zou verbeuren. Na verloop van tijd breidde zich dat stelsel uit, hoewel
het nimmer bijval vond bij de artillerie, cavalerie en marine.
Voor eene 2e luitenants plaats was f 5400 te bekomenvoor die
van le luitenant f 3000 meer en voor die van kapitein nog 13200
meer. Dit waren prijzen, door den minister van oorlog vast
gesteld voor de linietroepen; hierbij kwam echter nog een agio (over
regulation money), waarvan het bedrag afhing van de gewildheid
van het regiment of de garnizoensplaats en zich bovendien richtte
naar den eisch van den verkooper.
Had men eenmaal eene plaats gekocht, dan kon men verder be-