171
berust op de overweging, dat het goed der mindere militairen in de
lokalen, ten gemeenen gebruike bestemd, en waar zij zich krachtens
dienstplicht te zamen bevinden, is toevertrouwd aan elks goede trouw,
en ontvreemding daarvan eene schending van vertrouwen daarstelt,
mag, daar in het bovengesteld geval die overweging niet toepasselijk
is, onzes inziens ook die strafbepaling niet worden toegepast. Een
der essentieele kenmerken van het speciaal misdrijf „diefstal in de
chambrée," te weten dat de bestolene een kameraad moet zijn van
den dief, ontbreekt, wanneer de diefstal, zooals het geval boven is
gesteld, door een soldaat is gepleegd ten nadeele van een onderofficier.
Dat de onderofficieren onderling als kameraden zijn te beschouwen
en dus diefstal door één van hen ten nadeele van een ander in de
termen van artikel 191 C. W. valt, is niet twijfelachtig, zegt te recht
Mr. Pols, en hij is de meening ook toegedaan, dat de toepassing van
artikel 17 C. W. iu deze ten volle gerechtvaardigd is, daar de reden
der strafbepaling van artikel 191 ten volle voor het geval bovenver
meld geldt. De Indische militaire strafrechter heeft steeds geoor
deeld, dat bezwaarlijk onderofficieren kunnen worden geacht tegenover
mindere militairen kameraden te zijn, zoodat diefstal, door een min
der militair ten hunnen nadeele gepleegd, niet in de termen van
artikel 191 C. W. valt, doch veeleer als eenvoudige diefstal, strafbaar
naar artikel 317 van het gemeene Strafwetboek, moet worden be
schouwd, daar één der hoofdbestanddeelen van het speciaal misdrijf van
diefstal in de chambrée in dat geval ontbreekt, namelijk de samen
woning in dezelfde kamer of hetzelfde lokaal (chambrée), dat solda
ten, als kameraden verplicht zijn te bewonen.
Waar aan militairen als geene kameraden in den zin der wet
kunnende worden beschouwd die verplichting niet voorgeschreven
is, derhalve niet bestaat, kan van een gemeenschappelijk ver
trouwen onderling geen sprake zijn, zoodat eene uitbreiding, zelfs
met toepassing van artikel 17 C. W., aan artikel 191 C. W. niet
mag worden gegeven. Op dien grond achten wij een sententie van
het Indische Hoog Militair Gerechtshof dd. 17 Maart 1882 alleszins
juist, waarbij eene ontvreemding van eene aan een sergeant toebe-
hoorende chevron, door een fuselier in een wachthuis gepleegd, werd
omschreven als „diefstal bij nacht op eene bewoonde plaats.'
