HET GEWEERPROJECTIEL DER TOEKOMST.
Uit eene voordrachtgehouden aan de universiteit van Amsterdam
door Dr. M- W. C. Gori.
De studie der oorlogschirurgie heeft in den laatsten tijd een grooten
omvang verkregen. Waren vroeger heelkundige kennis en operatieve
vaardigheid voldoende, om als militaire heelkundigen op te treden,
zoo worden daarvoor thans eene reeks van kundigheden vereischt,
die alle onze krachten vorderen, om ze te beheerschen.
Willen wij in de naaste toekomst aanspraak maken op den naam
van militaire heelkundigen, dan zullen beide takken van wetenschap,
zoowel de krijgskunde als de heelkunde, alle inspanning van onze
beste krachten vorderen.
Doch vergeten wij het daarom niet, dat de toepassing der moderne
oorlogschirurgie geheel ontoereikende zou zijn om alle rampen, door
den oorlog in 't leven geroepen, te helpen bestrijden, indien zij
geen, ja krachtigen steun vond in het streven naar menschelijkheid
in den oorlog. Het is nu een verblijdend verschijnsel van den tijd,
waarin wij leven, dat dit streven hand aan hand met den vooruitgang
der beschaving en de vorderingen der wetenschap op den voorgrond
is getreden.
De vele en groote verbeteringen, die in de hulp, aan zieke en
gewonde krijgslieden te verleenen, werden tot stand gebracht, strekken
daarvan ten bewijze. Men heeft in denzelfden geest getracht niet
slechts het geheele oorlogsrecht te humaniseeren, doch aan dat recht
door internationale overeenkomsten blijvende waarborgen te verzekeren,
door het met andere woorden te codificeeren.