301 's nachts zoo'n helsch leven in de stallen, dat ik, die midden in het kampement woonde, er wakker van werd. De officier, die toenmaals in de woning N°. 16 woonde, klaagde er dikwijls over, dat hij den ge- heelen nacht niet had kunnen slapen. Een paard moet des avonds het grootste ration krijgen, omdat de tijd om het te eten en te verteren het langst is, waardoor het tevens rustiger zal zijn en afleiding vindt tegen vechten en bijten. Wij gaan ook niet gaarne met honger naar bed. Bij het bepalen van den tijd van voederen moet in aanmerking genomen worden, dat elk dier voor de spijsverteering een zekeren tijd noodig heeft en dat, alvorens die goed afgeloopen is, gewoonlijk geen ander voedsel mag gegeven worden; terwijl ook de tijdsruimte tusschen twee voederingen niet te lang mag zijn. Tegen dezen regel strijdt het toedienen van een ration gras 's morgens om 10 uur, indien dat van 9 uur nog niet op is, en het te kleine ration des avonds om 8 uur voor een tijdsverloop van 9| uur. Bij het paard heeft men in den regel drie voedertijden en men geeft voor den nacht wat meer, evenals men zulks in Europa ook doet. Er komt hier in Indië nog iets bij, n. 1. dat het gras, hetwelk de paar den om 10 uur krijgen, niet goed meer ishet is geel geworden en zuur. Te Batavia heb ik wel eens opgemerkt, dat het in den geheelen stal zuur rook van het gras, terwijl het grootste gedeelte der rations geel was. Dit kan niet anders, daar het van af den vorigen dag 10 uur onder den geheelen anderen hoop gras heeft gelegen en daardoor broeit. Yeel wordt er dan ook van weg gelaten en het meeste wordt door de paarden niet gegeten. Daarenboven is het nadeelig. Dan is het, dunkt mij, beter dat het 's avonds gevoederd wordt, in plaats van nu verloren te gaan. Hierbij moet ik tevens opmerken, dat in den regel de grashokken te klein zijn, ten minste te Batavia zijn ze dat, waardoor het gras te hoog opgestapeld blijft en van onder bederft; het kan niet genoeg uitgespreid worden. Daarom zou ik er vóór zijn om het gras, noch te Salatiga, noch bij de onderdeelen van het regiment cavalerie, die daarenboven alle in warmer plaatsen garnizoen houden, in eens te doen ontvangen doch in twee maal, nl. 's morgens om 10 uur de ééne en 's middags om 4 uur de andere helft. Men heeft het gras voor den anderen dag alsdan veel verscher. Deze bepaling zou bij nieuwe uitbestedingen in de contracten kunnen worden opgenomen. Als resumé, zou ik het beter vinden de rations gras en gaba over de 24 uren voor de cavalerie paarden aldus te verdeelen

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1886 | | pagina 312