383
„zu werdender Grundzug einer grossen, anstandigen Familie
lierrsellt überall vor".
Het bovenstaande is zeker een zeer vleiende getuigenis voor de
deugdelijkheid van het Oostenrijksche offieierskorps.
En in dit leger van zulke goede officieren neemt men voor het
verleenen van den hoofdofficiersrang nog de meest ernstige voorzorgen.
De „Revue militaire de 1'étranger" van 1 November 1881, geeft
omtrent den hoofdofficierscursus in het Oostenrijksche leger nauwkeu
rige inlichtingen, waaruit ik de volgende beschrijving overneem.
Men weet dat sedert het aannemen van de wet op bevordering
van 28 December 1875 (1) geen kapitein van het Oostenrijksche
leger tot hoofdofficier kan bevorderd worden, alvorens hij voor eene
speciale commissie bewijzen heeft gegeven van het bezit der ver-
eischte practische en theoretische bekwaamheden.
Ten einde aan de candidaten alle hulpmiddelen te verleenen, die
gewoonlijk in garnizoenen ontbreken, om zich voor dat examen voor
te bereiden en hunne militaire kennis aan te vullen, is er te Weenen
voor de kapiteins der infanterie, cavalerie en pioniers, een bijzondere
cursus opgericht, die den naam draagt van cursus voor de aspiran.
ten naar den hoofdofficiersrang (Stabs-offiziers Curs).
Deze cursus, den 2 November 1876 in werking getreden, bestond
in 1881 reeds vijf jaren en heeft zeer goede resultaten opgeleverd.
Organisatie van den cursus. De cursus staat onder onmiddellijk
bevel van den minister van oorlog; het personeel bestaat uit:
1. Den commandant.
2. Het permanente kader.
3. De leerlingen met hunne ordonnansen.
Als uitgaven voor dezen cursus waren voor 1881 op het budget
gebracht 57,277 florijnen.
De commandant is een generaal in actieven dienst (2), die deel
uitmaakt van het garnizoen te Weenen en zijne andere diensten hierbij
waarneemt; de commandant in 1881, de veldmaarschalk-luitenant baron
Javanovic, was bovendien commandant der 11" divisie Infanterie.
(1) Zie Revue militaire de 1' étranger, Nos. 280 en 281 van 1876.
(2) Tegenwoordig S. K. H. Erzherzog Johann.
