286 De korpscommandant kan nu wel is waar gerust zijn, want hij heeft gehandeld overeenkomstig de gedane aanbeveling, maar de soldaat? Wanneer ik zeg dat de korpscommandant door het sluiten van een schadelijk contract gehandeld heeft overeenkomstig de door het vorige Legerbestuur gedane aanbeveling, dan wil ik daarmede alleen te kennen geven, dat aan den wensch: „het sluiten van een contract" is voldaan, want nimmer heeft het in iemands bedoeling kunnen liggen, het sluiten van schadelijke contracten te willen. Toch is de aanbeveling zelve middellijk de schuld van den tegenwoordig ongunstigen toestand. Zoo ik mij niet vergis, dan heeft die aanbeveling haren oorsprong- te danken aan de omstandigheiddat de commandant van een half bataljon Infanterie te Salatiga, ten einde oneerlijkheid van de zijde der menagemeesters te voorkomen, in 1881 een contract aanging met tuinbazen voor de levering van groenten aan de menages, en werd die handeling zoo gewaardeerd door den toenmaligen Leger commandant, die Salatiga bezocht, dat het sluiten van dergelijke contracten, voor het geheele leger, waar mogelijk werd aanbevolen. (1) Nu had reeds sedert lang een neiging tot het sluiten van eon- traeteu in het leger bestaan, omdat men ten onrechte vermoedde dat daarmee een einde zou worden gemaakt aan kleine dieverijen, en ook om dat zoo'n contract de verantwoordelijkheid der compagniescomman danten voor de menages grootendeels overbracht op de hooger ge plaatste officieren, die de verbintenis aangingen of tot het sluiten daarvan last gaven. Zoolang nu het Legerbestuur zich in die zaak onzijdig hield, en van de zijde der troepen duidelijk bleek dat zij geene contracten wenschten, werd het sluiten daarvan gebreideld en raakte het ein delijk in onbruik. Toen echter in 1882 het Legerbestuur zich liet verleiden, om partij te trekken voor de contracten, toen was het hek van den dam en werd deels uit onkunde, deels uit gemakzucht, en deels uit een streven om het Legerbestuur aangenaam te zijn, het contract voor de levering van kleine vivres, het wachtwoord. Ge plaatst tusschen twee vuren, het Legerbestuur en de leveranciers, (1) Wat uitvoerbaar is te Salatiga, is daarom nog' niet aanbevelingswaardig voor andere plaatsen.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1886 | | pagina 297