afgestaan en 28, die behouden bleven voor verschillende diensten,
hoofdzakelijk voor het bereden maken der facteurs van de posten,
werden daarom de paarden op vendutie verkocht voor een prijs van
gemiddeld f 50 per stuk en het harnachement in de maga
zijnen ingeleverd.
De voeding der pikolpaarden was aanvankelijk geregeld volgens
tarief. Het daarbij bepaalde ration te velde van 4 KG. gaba was
echter voor deze kleine, niet aan gaba gewende paarden veel te groot
en werd daarom gereduceerd tot 2.5 KG. en later, toen zij zeer
weinig diensten behoefden te doen, zelfs tot 1.5 KG.
De verpleging der diereu onderging eene belangrijke verbetering,
toen een officier der cavalerie met het toezicht over de paardenkraal
werd belast, en deze tevens van tijd tot tijd de paarden en tuigen
op de posten inspecteerde. De sergeant der artillerie werd tege
lijkertijd vervangen door een gepensionneei'd adjudant-onderofficier,
terwijl een Europeesch cavalerist en een zadelmaker bij de kraal
werden gedetacheerd.
De omstandigheid, dat bij de eerste leveringen ook merries waren
'aangenomen, leverde het bezwaar op dat men deze dieren niet met
hengsten in één transport kon bezigen men kocht daarom later alleen
hengsten. Toch had de aankoop van merries ook een voordeel, daar
nl. hierdoor in den troep paarden zelf een bron van aanvulling
werd gevonden.
Het aantal veulens in de paardenkraal w as vrij belangrijkver
moedelijk zoude men er later ook diensten van gehad kunnen hebben
nu werden zij, ten getale van 36, evenals de paarden op ven
dutie verkocht.
Karren met trekpaarden.
In 1876 stelde de bevelhebber te Atjeh voor, om voor het vervoer
van vivres en goederen naar de posten in de Zuid- Oosterlinie gebruik
te maken van karren in den vorm van pedatti's, zooals die op Sumatra s
Westkust dienen tot den afvoer van producten zij zouden elk door
2 paarden worden getrokken. Kaar aanleiding van dit voorstel werden
te Padang 20 karren voor f 100 per stuk aangekocht en naar Atjeh
overgevoerd. Zij werden daar door twee pikolpaarden getrokken en
327
