574 geheel of gedeeltelijk voor vast bij de korpsen worden ingedeeld, dan wel allen in depot vereenigd worden gehouden en slechts bij behoefte tijdelijk aan de korpsen worden afgestaan. Deze vraag is beantwoord door den intendant der le Atjeh-expeditie (zie blz. 119). Alleszins juist isbij de tot heden bestaande algeheele afwezigheid eener vredes-organisatie, zijne conclusie, dat de indeeling der koelies afhankelijk moet gemaakt worden van het aantalwaarover kan worden beschikt. Is dat aantal voldoende, dan is detacheering bij de korpsen verkieslijk, zoo niet, dan behoort het geheel steeds bijeen te worden gehouden en aan de korpsen het noodzakelijkste slechts tijdelijk worden afgestaan. De detacheering bij de korpsen moet evenwel meer worden be schouwd als een noodzakelijk kwaad, als een gevolg van algeheel ge brek aan organisatie en oefening in vredestijd, dan als een bepaald voordeel. Zij moet reeds geruimen tijd vóór het vertrek der expe ditie plaats hebben, met het doel de dwangarbeiders bij de korpsen te wennen aan tucht en orde, hen met het toezichthoudend personeel bekend te doen worden en dit omgekeerd met hen. en hen te oefe nen in de taakdie hen bij de expeditie wacht. Dit. heeft het nadeel dat, bij eene korte voorbereiding, dergelijke indeeling toch niet waarborgt tegen verwarring, terwijl zij eene groote verspilling van werkkrachten en geld met zich sleeptzoodra een deel der macht in rust is, hetgeen bij elke expeditie gewoonlijk reeds spoedig het geval is. Eeu bataljon, dat in bivak ligt of eene vaste stelling bezet, zal zijne 144 vaste koelies voor vervoer van munitie, ambulance en kookgereedschap op verre na niet noodig hebben toch worden die aan den dienst onttrokken en komt men dus economisch in een zeer on- voordeelig geval, door zooveel hoofden te moeten voeden en verzorgen zonder er naar evenredigheid nut van te trekken. Bij bezigen van ongeoefende, van alle plaatsen op het laatste oo- genblik bijeenverzamelde dwangarbeiders, moet men evenwel over dit economisch nadeel heenstappen, omdat dit nog de eenige wijze is, waarmede men kans heeft om in de ordelooze massa al aanstonds ten minste eenig verband te krijgen. Bij een reeds in vredestijd georganiseerden transporttrein kan dit dure pis-aller echter gerust worden vermeden. Verband, toezicht en oefening zijn verzekerd,

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1886 | | pagina 585