paarden zoo zelden voorkomt, schijut in China het jonge muildier grondig te zijn onderwezen. Uit het bovenstaande moge het helder worden, dat het alleen voor werkelijke Sergrartillerie gewenscht kan zijn muildieren in te voeren. Voor artillerie evenwel, die uitsluitend in de warme, lage terreinen zal gebezigd worden, zal de ondervinding nogmaals leeren dat zulks niet gewenscht was. Men kan aanvoeren, dat alle bergartillerie wellicht geroepen kan zijn om werkelijk in bergterreinen op te treden, b. v. bij een oorlog tegen een Europeesche mogendheid. Niemand kan hieromtrent beslissen, dan zij, die het plan van verdediging tegen een Europeeschen vijand opmaakten of nog zullen opmaken. Doch wat zullen in dat geval de bergbatterijen uit de kuatgarnizoenen met ongeschikte muildieren in het hoogland kun nen uitvoeren. Van een spoedig geschikt maken tot aanwending in het hoogland zal geen sprake kunnen zijn. Bestaat het plan de vooraf in de bergstreken afgerichte muildieren naar de afdeelingen bergartillerie in de kustplaatsen te zenden, waar ligt nu reeds de waarborg, dat zij in dat warme klimaat na korten tijd weder niet ongeschikt zullen worden. Een voorafgaande be proeving in dezen geest door omwisseling van de thans te Batavia en te Salatiga gebezigde Chineesche muildieren heeft nog niet plaats gehad. Men weet er dus nog weinig van. Is het plan om alle bergbatterijen in bergstreken in garnizoen te leggen, zeer zeker zoude men dan een goed korps bergartillerie kunnen krijgen; doch is het reeds gebleken dat zulke bergartillerie direct geschikt is in de lage, warme terreinen op te treden, zooals bij het uitzenden van eene expeditie noodig kan zijn? Een omwis seling van de te Salatiga en te Batavia thans gebruikte muildieren zoude ook omtrent dit punt meer gegevens verschaft hebben, dan men nu reeds bezit. De hoofdreden voor de invoering der muildieren is gelegen in de bij hooger autoriteiten aangenomen weuschelijkheid, het kanon en de affuit te doen dragen of wel trekken, in stede van alleen te doen trekken. Tot het dragen zijn de Indische paarden te zwak, en als draagdier

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1886 | | pagina 81