- 157 - enkele transportschepen, welk eskader kort daarna nog belangrijk werd ingekrompen. III De hiervoren medegedeelde oorlogsbedrijven leveren op het gebied van den „coup de main" belangrijke gezichtspunten op en zijn m. i. te vens in hooge mate leerzaam met het oog op onze Indische toestanden. Aan de eene zijde doen zij ons zien eene groote zee-, tevens koloniale mogendheid, die, door den politieken toestand in Europa genoodzaakt het sterkste gedeelte harer marine in de eigen wateren beschikbaar te houden, toch, in een oorlog in de verwijderde Azia tische zeeën, eskaders van niet onbelangrijke sterkte bijeenbrengt en tevens over eenige landtroepen beschikt om de landingsdivisiën der schepen desvereischt bij eene operatie te kunnen versterken het beeld alzoo van een aanvaller, die, het niet raadzaam achtend zijne geheele kracht aan te wenden tot eene veroveringsexpeditie op groote schaal, zich tot den coup de main bepaalt, om den tegenstander de meest mogelijke afbreuk te doen; een aanvaller dus, die geheel in het kader der thans vooropgestelde officieele denkbeelden past. Aan de andere zijde toonen zij ons een land met een uitgebreid kustgebied, met vele kwetsbare punten, alle op hoogst onvoldoende wijze beschermd; met eene zwakke vloot, niet bestand tegen die des aanvallers; met wel is waar talrijke, maar in organisatie te kort schietende troepen; doch met groote energie weerstand biedend en zijne gebrekkige hulpmiddelen zoo goed mogelijk benuttend en verbeterend. Aannemende dat bij een oorlogstoestand ten onzent de meerdere getalsterkte der Chineesche troepen door het betere gehalte der onze zal worden opgewogen (1), kunnen wij voor 't overige in China ons eigen beeld waarnemen, met deze uitzondering dat, was de verster king der Chineesche havens onvoldoende, die der onze geheel ont breekt, een verschil dat echter in werkelijkheid niet zeer groot is. (1) De Chineezen waren, volgens Y. Löbell, meestal nagenoeg geheel zonder artil lerie; zij bezaten wol is waar voor een deel "Winchester repeteergeweren, maar de behandeling dier wapens was hun vreemd; ook ontbrak hun alle organisatie, zoodat zij slechts door hunne massa konden werken.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1887 | | pagina 166