paard bij den aanvang en gedurende zijn dressuur zich onmachtig gevoelt om het gewicht van den ruiter te dragen, het dit te kennen geeft door het zoogenaamde „bokken." Wat zoude dit, als de bewering, wat betreft het gewicht van den ruiter, doorging, dikwijls moeten voorkomen Toch komt het bijna niet voor, ik althans heb nog geen drie troe penpaarden gezien, welke door bokken zich van den ruiter trachtten te bevrijdenook dit acht ik weder een bewijs dat ons tegenwoordig troepenpaard zeer zeker onder alle omstandigheden het voorgeschreven gewicht van ruiter eii bepakking draagt. Ik wil hiermede niet zeggen dat het gewicht, door het paard te dragen, niet verminderd behoeft te worden. Integendeel, ik ben het met E. R. eens, dat, als men van den last zonder nadeel wat af zou kun. nen nemen, de marschvaardigheid daardoor voorzeker zoude bevorderd worden. Maar al verlicht men den last niet, dan nog kan ons troepen paard het tegenwoordige gewicht met goed gevolg dragen en behoeft liet om die reden niet te worden afgekeurd. Ru wat punt 2 aangaat, ul. de bewering dat de Sandelhout-paar den te driftig zijn, m. a. w. een te vurig temperament hebben, waar door, zooals beweerd wordt, alle gesloten oefeningen bedorven worden, omdat zij niet in rij en gelid te houden zjjn. In Nederland heeft men geene Sandelhout-paarden en toch ziet men daar, hoe kaltn van aard ook de paarden zijn, toch bijna van elk eskadron paarden, die er ook flink van doorgaan, wat ik geloof dat zelfs het beste eskadron in Europa te aanschouwen geeft. Vindt men onder de Sandelhouts enkele doorgangers, ook onder de Macassaren worden ze aangetroffen. Vergeten wij echter niet, dat wij hierbij vooral rekeniug te houden hebben met een bijzonder soort van cavalerist, nl. den Javaan. Angst voor het paard speelt bjj den Inl. cavalerist de hoofdrol, en is het nu niet duidelijk, dat van gesloten oefeningen, waaraan zulk een angstig element deelneemt en waarbij van den snelsten gang van het paard gebruikt gemaakt wordt, niets terechtkomt? Ik vergeet nimmer een door mij op den grooten weg Toentang Salatiga gehouden charge, met een peloton Inlanders. Chargeeren was het werkelijk, want alle Javanen chargeerden door Salatiga naar den stal en bleef ik geheel alleen met een Europeesch wachtmeester bij paal 30 staan. Daarbij drie ruiters tegen den grond, of is dit

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1887 | | pagina 291