paard bij den aanvang en gedurende zijn dressuur zich onmachtig
gevoelt om het gewicht van den ruiter te dragen, het dit te kennen geeft
door het zoogenaamde „bokken." Wat zoude dit, als de bewering, wat
betreft het gewicht van den ruiter, doorging, dikwijls moeten voorkomen
Toch komt het bijna niet voor, ik althans heb nog geen drie troe
penpaarden gezien, welke door bokken zich van den ruiter trachtten
te bevrijdenook dit acht ik weder een bewijs dat ons tegenwoordig
troepenpaard zeer zeker onder alle omstandigheden het voorgeschreven
gewicht van ruiter eii bepakking draagt.
Ik wil hiermede niet zeggen dat het gewicht, door het paard te
dragen, niet verminderd behoeft te worden. Integendeel, ik ben het
met E. R. eens, dat, als men van den last zonder nadeel wat af zou kun.
nen nemen, de marschvaardigheid daardoor voorzeker zoude bevorderd
worden. Maar al verlicht men den last niet, dan nog kan ons troepen
paard het tegenwoordige gewicht met goed gevolg dragen en behoeft
liet om die reden niet te worden afgekeurd.
Ru wat punt 2 aangaat, ul. de bewering dat de Sandelhout-paar
den te driftig zijn, m. a. w. een te vurig temperament hebben, waar
door, zooals beweerd wordt, alle gesloten oefeningen bedorven worden,
omdat zij niet in rij en gelid te houden zjjn.
In Nederland heeft men geene Sandelhout-paarden en toch ziet
men daar, hoe kaltn van aard ook de paarden zijn, toch bijna van
elk eskadron paarden, die er ook flink van doorgaan, wat ik geloof
dat zelfs het beste eskadron in Europa te aanschouwen geeft. Vindt
men onder de Sandelhouts enkele doorgangers, ook onder de Macassaren
worden ze aangetroffen. Vergeten wij echter niet, dat wij hierbij vooral
rekeniug te houden hebben met een bijzonder soort van cavalerist,
nl. den Javaan. Angst voor het paard speelt bjj den Inl. cavalerist
de hoofdrol, en is het nu niet duidelijk, dat van gesloten oefeningen,
waaraan zulk een angstig element deelneemt en waarbij van den snelsten
gang van het paard gebruikt gemaakt wordt, niets terechtkomt?
Ik vergeet nimmer een door mij op den grooten weg Toentang
Salatiga gehouden charge, met een peloton Inlanders. Chargeeren was
het werkelijk, want alle Javanen chargeerden door Salatiga naar
den stal en bleef ik geheel alleen met een Europeesch wachtmeester
bij paal 30 staan. Daarbij drie ruiters tegen den grond, of is dit