379
Welke voordeelen biedt nu de bevestiging van de sabel aan den
zadel aan
1°. De afgestegen ruiter heeft van zijn blank wapen geen last.
Tot een gevecht man tegen man te voet mag het, zooals hierboven
is aangetoond, toch niet komen, zoodat het gebruik van het blanke
wapen niet noodig is. Bovendien make men zich geen overdreven
voorstellingen van de uitwerking van de sabel in het gevecht
te voet man tegen man. Ik vermoed dat de karabijn hem even
dienstig zal zijn
2°. Wanneer de ruiter van zijn paard valt, heeft hij geen kans,
zooals nu, om zijn ribben op het gevest te breken
3°. Raakt hij van zijn paard, in een charge of mêlee, zoo heeft hij
toch zijn sabel bij zich, zonder last te hebben van de scheede, en
4°. De sabel hindert het paard minder bij het overwinnen van
hindernissen en snelle gangen, daar zij nagenoeg stil hangt.
Het bovenstaande resumeerende, kom ik tot het besluit, dat,
tot bevordering van de slagvaardigheid van de cavalerie, die tot het
hoogste punt moet worden opgevoerd, de karabijn aan den ruiter
en de sabel aan den zadel bevestigd moet zijn.
J. A. P. Grevehs,
le luit', der Infie.