393 't wel aan geen twijfel onderhevig zijn, dat; de veldsoldaat zich met zijne schoenen zal weten te behelpen. Op deze wijze zoude hot moreel van duizenden Inlanders in ons leger worden verhoogd en dit in sommige (hierboven genoemde) oogenblikken nagenoeg waardeloos element ontzaglijk in waarde stijgen en zich meer soldaat gevoelen dan zulks thans 't geval is. V. II. Veldtelegraphie bij het korps Indische Genietroepen. Bij de Genietroepen te Willem I wordt in den laatsten tijd bij de oefeningen met den electrischen veldtelegraaf gebruik gemaakt van eene zeer transportabele batterijkist. Deze kist bevat een twaalftal elementen Marié Davy, bestaande ieder uit een vierkant ebonieten vat met zink en kool-electroden, die door eene samengeperste sponsmassa van elkander gescheiden zijn; de spons is bevochtigd met eene oplossing van kwikzil versulfaat. Yoor een storten van de vloeistof gedurende het transport bestaat dus geen gevaar. De geheelc batterij is besloten in een net ma- honijhouten kistje van 0.20 M. lengte, 0.12 M. breedte en 0.14 M. hoogte en weegt, met inbegrip der kist, slechts cc. 3.5 KG. Wat gewicht, handigheid en gemakkelijke opberging betreft, vervangt deze batterij dus met voordeel de vroeger gebruikelijke batterijen van 10 Loclanché elementen, die met batterijkist een gewicht van 3 2 KG. hebben. Bjj de onderzoekingen bleek dat de batterij Marié Davy van 12 ele menten een sterkeren stroom leverde dan de batterij Leclanché van 10 elementen; terwijl met behulp van een weerstandsmeter werd berekend dat de lichte batterij nog duidelijk schrift leverde (op den Morse zwart- schrijver) voor een afstand van 30 KM. bij het gebruik van ijzeren tele graafdraad van 2.5 mM. middellijn. De batterij, ééns gevuld zijnde, kan gedurende een drie-a viertal maan den worden gebruikt zonder noemenswaardig onderhoud. {Verslag der pract. oef. bij het korps Genietroepen, 1886.)

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1887 | | pagina 402