HET HARNACHEMENT ONZER REREDEN WAPENS Vervolg van biz. 3G1.) Stijgriemen. Hiervan bestaan 2 soorten, nl. voor Art. en Cav., welke tegenwoordig alleen in lengte verschillen. Over deze tuigdeelen is van de zijde der cavalerie veel geklaagd, als zouden zij de paarden drukken en den ruiter tegen de dijen hinderlijk zijn. Deze klachten zijn volkomen gegrond en aan de volgende oorzaken toe te schrijven 1°. zijn sommige stijgriemen te dik 2°. zijn de insnijdingen aan de binnenzijde van de stegen van den zadelbok niet diep genoegzoodat de stijgriem daar ter plaatse aan de binnenzijde der stegen uitsteekt en bet paard kan drukken 3°. zijn sommige stijgriemen op het stooteinde van een belegstuk voorzien 4°. is de bevestiging van de stijgriemen aan den zadel en door den stijgbeugel uiterst onpractisch. Het eerste bezwaar is reeds gedeeltelijk verholpen, daar er thans een model stijgriem van Inlandsch leder is vastgesteld. Deze stijg riem kan ten hoogste 2b a 3 mM. dik zijn, daar men uit boven genoemde ledersoort geen dikkere riemen kan snijden. De insnijdingen in sommige zadelbokken zijn 5 mM. diep. Daar men vroeger wel stijgriemen van Eur. leder aantrof, die bij den stoot 6 mM. dik waren, moest dit noodzakelijk aanleiding tot druk king geven. Bovendien zal de stijgriem, indien hij aan de steeg is bevestigd, altijd aan de binnenzijde daarvan trachten uit te steken, door gebrek aan lenigheid van het leder. Slechts wanneer er sterk op den stijg beugel wordt gesteund, zal de riem zich zoodanig spannen dat hij niet meer uitsteekt. Daar dit echter bij het rijden zelden het geval is, zoo moet de stijgriem altijd door de deken naar binnen gedrukt

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1887 | | pagina 453