HET HARNACHEMENT ONZER REREDEN WAPENS
Vervolg van biz. 3G1.)
Stijgriemen. Hiervan bestaan 2 soorten, nl. voor Art. en Cav., welke
tegenwoordig alleen in lengte verschillen. Over deze tuigdeelen is
van de zijde der cavalerie veel geklaagd, als zouden zij de paarden
drukken en den ruiter tegen de dijen hinderlijk zijn. Deze klachten
zijn volkomen gegrond en aan de volgende oorzaken toe te schrijven
1°. zijn sommige stijgriemen te dik
2°. zijn de insnijdingen aan de binnenzijde van de stegen van den
zadelbok niet diep genoegzoodat de stijgriem daar ter plaatse aan de
binnenzijde der stegen uitsteekt en bet paard kan drukken
3°. zijn sommige stijgriemen op het stooteinde van een belegstuk
voorzien
4°. is de bevestiging van de stijgriemen aan den zadel en door den
stijgbeugel uiterst onpractisch.
Het eerste bezwaar is reeds gedeeltelijk verholpen, daar er thans
een model stijgriem van Inlandsch leder is vastgesteld. Deze stijg
riem kan ten hoogste 2b a 3 mM. dik zijn, daar men uit boven
genoemde ledersoort geen dikkere riemen kan snijden.
De insnijdingen in sommige zadelbokken zijn 5 mM. diep.
Daar men vroeger wel stijgriemen van Eur. leder aantrof, die bij den
stoot 6 mM. dik waren, moest dit noodzakelijk aanleiding tot druk
king geven.
Bovendien zal de stijgriem, indien hij aan de steeg is bevestigd,
altijd aan de binnenzijde daarvan trachten uit te steken, door gebrek
aan lenigheid van het leder. Slechts wanneer er sterk op den stijg
beugel wordt gesteund, zal de riem zich zoodanig spannen dat hij
niet meer uitsteekt. Daar dit echter bij het rijden zelden het geval
is, zoo moet de stijgriem altijd door de deken naar binnen gedrukt