328
veranderen of dit wijzigenterwijl ook aangenomen is dat de deliberation
bij dit lichaamter gelegenheid van de voordracht en de daarop volgende
stemming tot bepaling van de strafvolgens de doode letter van gemeld
artikel 204 R. L. verboden is, moest K. op het door de wet bepaalde tijdstip
voor den krijgsraad verschijnen om zijne veroordeeling te hooren uitspreken.
„De straf, waartoe K. was veroordeeld, moest worden ten uitvoergelegd.
Soldaat in zijn hart, had hij de voor den militair eervolle straf des doods
door middel van den kogel begeerd, liever dan de onteerende straf van
dwangarbeid te ondergaan. Daarom pleegde hij, juist op het oogenblik
dat het vonnis zou worden geëxecuteerd, een ander delict, door den majoor
Jalink een geweldigen stoot tegen de borst te geven. De tenuitvoerlegging
van het vonnis werd dus geschorst en K. andermaal voor het laatste
feit terechtgesteld.
„Het kon nu wel niet anderszegt de schrijver„of de eisch dooi
den auditeur-militair voor te dragen, diende in overeenstemming te zijn
met de onteerende straf, welke bij het laatste vonnis tegen Kromosmitto
was uitgesproken, en werd hij thans wegens feitelijke insubordinatie, op
het executie-terrein onder zeer verzwarende omstandigheden gepleegd,
verwezen tot de straf des doods door middel van den strop. Slechts twee
leden stemden niet in met den eisch en waren voor de doodstraf door
middel van den kogel, bij de voltrekking van welke de veroordeelde als
soldaat sterft, voor het front van de troepen, gekleed in groot tenue,
zullende na de voltrekking de parade langs het lijk defileeren.
„Bij het plegen van insubordinatie tegen den majoor Jalink had
Kromosmitto bepaald gerekend, dat hem de eer van zulk een door de
wet voorgeschreven eervollen dood zou te beurt vallende arme drom
mel had waarlijk moeite genoeg gedaan om het beoogde doel te berei
ken Men kan zich zijn bittere teleurstelling voorstellen, toen hij ver
nam dat hem de schandvolle schavotstraf te wachten stond.
„Vermindering van straf, waaraan steeds het degradeeren verbonden
bleef, weigerde Kromosmitto halsstarrig, toen hij, op voorstel van den
Krijgsraad, de gunst verkreeg, om ingevolge zijn verlangen den dood
van den soldaat te ondergaan".
Wanneer wij thans de ons bekendgestelde feiten, het daarop
gevolgde vonnis en de rechtsbeschouwingen van den schrijver aan de
Wet toetsen, zoo kunnen wij in vele opzichten ons moeilijk vereenigen
met de meening van den krijgsraad en de beschouwingen door den
schrijver daarbij ten beste gegeven.
