80 ten wegens langdurigen dienst toegekend, tenzij hunne verdere ongeschiktheid geneeskundig geconstateerd is. Warrant-officers. Tusschen de Europeesche officieren en onderof ficieren staan de warrant-officers (uitsluitend Europeaneu), waarvan twee graden conductors en sub-conductors zijn, en wier rang het best te vergelijken is met dien van adjudant-onderofficier in het Nederlandsch- Indische leger. Zij vervullen dan ook overeenkomstige betrekkingen als de opzichters en magazijnmeesters, adjudant-onderofficier-kwartiermees ters, adjudant-onderofficier-schrijvers, kapelmeesters, adjudant-onderof ficieren bij de korpsen, enz. Bij verschillende takken van dienst in het Britsch-Indische leger zijn de warrant-officers echter, zooals later blijken zal, belast met functiën, waarvoor in het Nederlandsch-Indische leger officieren zijn aangewezen. Sommigen van hen krijgen na zekeren dienst tijd honoraire officiersrangen. Voor zoover ik het beoordeelen kan, werkte dat stelsel voor magazijnmeesters, ook van de Intendance, zeer goed en waren de voordeelen daarvan bij den geneeskundigen dienst onmiskenbaar. Gehuwde mindere militairen. Bij de Britsche korpsen kan een zeker aantal minderen, tegenwoordig 7°/0, gehuwd zijn, waartoe zij toestemming van den korpscommandant behoeven. Bij het verleenen dier vergunning wordt zoowel gelet op het ge drag der aanstaande echtgenoote als op de omstandigheid of zij in de Europeesche maatschappij thuis behoort. Verreweg de meeste vrouwen worden door de korpsen uit Gfroot-Brittannië medegebracht. Ieder gehuwde krijgt eene afzonderlijke woning, meestal bestaande uit twee kamers en eenige bijgebouwen, in een blok gebouwen, dat hiertoe in alle kazernes wordt opgericht. Samenwonen met Inlandsche vrouwen is in de kazernes niet geoorloofd. De militaire vrouwen en kinderen, die ik zag, maakten ook door hunne kleeding den in druk van burgerlijke fatsoenlijkheidzij hadden de woningen som tijds bepaald net en geriefelijk ingericht. Inlandsche militairen kunnen in de garnizoenen in het algemeen met hun vrouwen samenwonen zij hebben ieder een afzonderlijk vertrekje, althans in de meeste kazernes. Velen echter, vooral in het Noorden, laten hun vrouwen bij haar familiën achter en bezoeken haar éénmaal 's jaars gedurende de vrij lange verloven, die des zomers verleend worden.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1888 | | pagina 93