309 tegen 1,10 gl. per bus, bij bestelling van hoeveelheden beneden 1000 bussen, en tegen 1,00 gl. per bus, bij bestelling van grootere hoe veelheden. Wat de wijze van bereiding betreft, deze werd door de fabrikanten geheim gehouden. Bij de proef met de liierbedoelde monsters bleek aldadelijk, dat de beschuit, hoewel slechts enkele dagen oud, reeds in vrij bedorven toestand verkeerde en wel in die mate, dat de toebereiding daarvan tot soep, overeenkomstig de gebruiksaanwijzing, naar het eenparig gevoelen van de commissie, achterwege kon blijven, als zijnde overbodig om het oordeel over de onbruikbaarheid daarvan nader te constateeren. In verband met den toestand, waarin de monsters ontvangen waren welke o. a. elke verdeeling in rations als het ware onmogelijk maakte en den betrekkelijk hoogen prijs, besloot de commissie dan ook van verdere proeven met de door de firma De Jonge en Doorakkers ver vaardigde vleeschbeschuit geheel af te zien. Yan een product, hetwelk niet in vorm, doch wel in samenstelling, groote overeenkomst met vleeschbeschuit heeft en bekend is onder den naam van vleeschgrutten of vleescherwten (Fleischgraupchen), werd een monster, vervaardigd in de fabriek van den heer Max Salomon te Coblentz, bij schrijven van den Minister van Oorlog van 10 Mei 1882, VI Afdeeling, N°. 35, aan de commissie ter beoordeeling in handen gesteld. Volgens opgave van den fabrikant, waren deze vleeschgrutten die veel overeenkomst hadden met lichtbruin gekleurde sagokorrels bereid van fijn gemalen vleesch, tarwemeel, notemuscaat en andere specerijen, en zouden zij vrij algemeen bij het Duitsche leger in gebruik zijn, zoowel voor de toebereiding van soep, als voor middagspijzen, zooals aardappelen, rijst, enz. Bij de daarmede door de commissie genomen proeven, bleek, dat van vleeschgrutten, door ze in water te koken (in de verhouding van 1 Hectogram vleeschgrutten op 1 Liter water) eene vrijgoed sma kende soep kan worden verkregen, welke in ongeveer 15 minuten gereed is. Met het oog evenwel op de omstandigheid, dat men hier met een buitenlandsch fabrikaat te doen had, waarvan de verstrek king niet ten allen tijde als verzekerd kon worden beschouwd, en waarop niet de minste controle noch wat betreft de bereiding, noch Dl. II, 1888. 20

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1888 | | pagina 318