544 en gesterkt door zijn dikwerf tot bewonderenswaardige doodsver achting voerend fanatismevoor ons is de bajonet van nog veel grooter beteekenis dan voor eene Europeeache infanterie. De meesten harer huldigden in de laatste jaren het beginsel, dat de bajonet in het gewone vuurgevecht even voor of tijdens den stormaanval op het geweer geplaatst moest worden. In den allerlaatsten tijd be gonnen zij echter van zienswijze te veranderen en trachtten zij eene lichte bajonet te vinden, die gedurende het aanvallend vuurgevecht op het geweer kau blijven, zonder dit te zwaar te maken. Eu dit heeft zijn reden, want het is bijna niet aan te nemen, dat de soldaat in het hevige vuur, waardoor de laatste gevechtsperiode zich ken merkt, de noodige kalmte zou bezitten om de bajonet op te planten. Voor ons bestaat de noodzakelijkheid om ten allen tijde de bajonet op het geweer te hebben. En zulks niet alleen om de reeds ge noemde redenen, maar ook omdat de krijgsgeschiedenis door vele tragische voorvallen bewijst, dat we zelfs in onze krachtigste versterkingen niet veilig zijn voor de overvallingeu van den Inland- schen vijand. Bestond dienaangaande eene betrouwbare statistiek, dan zou met sprekende cijfers kunnen worden aangetoond, dat de bajonet, ook in zulke omstandigheden, onze trouwe en krachtige bondgenoot is. Zulk eene statistiek bestaat, helaas! niet, en daar om schijnt het verre van overbodig, eens in overweging te geven om te bepalen, dat na elk gevecht door den officier van gezondheid (zoo mogelijk) moet worden onderzocht, door welke wapenen of projectielen de wonden toegebracht zijn. Eene nauwgezette toepassing van dit beginsel zal voor hen, die na ons komen, zeker goede vruchten afwerpen. De staten der gewonden vermelden dit tot heden alleen van onze gewonden. In de meeste legers heeft de infanterist een houwwapen, niet met het oog op het handgemeen in het gevecht, maar om zich daarvan in het bivak b. v. tot het hakken van hout en bij pionier werkzaamheden te kunnen bedienen, terwijl het tevens tot zelfverdediging kan dienen in kautonnementen enz. Ten einde het totale bepakkings gewicht van den infanterist te verminderen, heeft men bij verschillende legers de functiën van bajonet en zijdgeweer in één blank wapen nl. de degen- of de sabelbajonet vereenigd. Om dat gewicht tot

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1888 | | pagina 555