570 van datgene, wat toch voor den infanterist zoo hoogst noodzakelijk is, d. i. eene voetbekleeding. Herhaalde malen werd ook in dit tijdschrift gewezen op de anti-militaire vertooning van een soldaat zonder schoeisel, doch te vergeefs. Eindelijk echter zal toch, hopen wij, ook daarin eenige verbetering komen en zal de stiefmoederlijke behandeling van den Inlandschen militair ophouden. Voorloopig echter is zulks wel aan eenigen twijfel onderhevig, daar finaneieele bezwaren helaas aan dien abnormalen toestand ten grondslag schijnen te liggen. Hoevelen uwer toch kunnen het zich herinneren van sommige heeren wel eens de klacht vernomen te hebben, hoe het hun wordt euvel ge duid, zoo zij wat veel certificaten afgeven, waarop den patiënt een paar schoenen voor zijn verderen diensttijd wordt verstrekt. Of er dus niet wel eens een enkel patiënt, die eigenlijk voor zijn niet met een eeltlaag bedekte voetzolen eenige bescherming behoefde, maar toch nog juist onbeschut kan blijven rondloopen, zal worden afgewezen, staat te bezien. Ontstaat daardoor niet ontevredenheid en kan deze, ge voegd bij het weinige, wat er gedaan wordt om de eigenwaarde van den Inlander te verhoogen, niet een hoogst belemmerende factor worden om het doel, een goed soldaat te vormen, te bereiken? Voorzeker een ieder die de zaken eenigszins goed inziet, zal zulks met mij beamen. Dat er daarom toch eindelijk gebroken worde met de oude traditie en de zeventiende eeuwsche overlevering omtrent wondermenschen, wier met een dikke eeltlaag bedekte voetzolen eene natuurlijke voetbekleeding vormden en voor wie het tot de hoogst onaangename zaken behoorde schoenen te moeten dragen. Dwaasheid! Omdat het den Inlander minder aangenaam zou wezen schoenen te moeten dragen, moet men hem dat hoogstnoodzakelijke gedeelte van de uitrusting van den infanterist te velde doen ontberen. Zeer logisch in derdaad Waarom den infanterist een geweer gegeven; 'tzal hem toch wel niet zoo aangenaam wezen, urenlang met zulk een bezwarend voorwerp te moeten marcheeren Een dwaze vraag, niet waar En toch nog zoo heel dwaas niet met 't oog op het vorenstaande. De hoofdvereischten toch voor een goed soldaat zijn, naast de discipline, het goed kunnen schieten en marcheeren. Daartoe behoort de man voorzien te zijn van een goed geweer en een paar stevige schoenen aan de voeten. Ontbreekt een dier artikelen aan de uitrusting

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1888 | | pagina 581