134 stuk met den loop uit één stuk gegoten zijn ligt in de onderzijde der tusschen de vleugels beweegbare klep eene twee-armige veer, die twee aan de klep bevestigde pallen naar buiten en in de insnijdingen van de binnenkanten der vleugels drukt. Om het vizier te stellen, moet men de pallen met duim en voorsten vinger naar binnen duwen, zoodat zij vrij komen van de vleugelsde klep in den gewenschten stand gebracht zijnde, worden de pallen weder vrijgelaten. Ofschoon door deze constructiën do stabiliteit der klep zeer goed verzekerd wordt, hebben ze het nadeel, dat het stellen van het vizier niet zoo vlug en gemakkelijk gaat als bij het Zwitsersche, hetwelk bovendien door eenvoud uitmunt. Moest ik uit de thans bestaande boogklepvizieren eene keuze doen, dan zou deze zonder eenig voorbehoud op het Zwitsersche vallen. Is het vorenstaande voldoende geweest om de overtuiging te schenken, dat het boogklepvizier boven de andere uitmunt en door eene doelmatige constructie van alle denkbare nadeelen bevrijd kan worden, dan zal men onwillekeurig vrageu, waarom dit vizier dan niet door de vele andere natiën is aangenomen, die nu een gewoon klep- of een gecombineerd vizier hebben? Het antwoord op die vraag kan niet met zekerheid worden gegeven, omdat de beweegredenen, die bij de aanvaarding dier minder practische of zooals van het Fransche gezegd kan worden onpractische vizieren hebben voor gezeten, mij niet bekend zijn. Maar wel laat het zich begrijpen, dat eene natie, wier leger uit talrijke lichtingen bestaat, die in het gebruik van een bepaald viziertype geoefend zijnvooral als er oorlogs gevaar dreigt, zich liever aan het oude model houdt al is dat ook minder practisch dan een nieuw type te aanvaardeudat de manschappen der plotseling opgeroepen lichtingen in de war zou brengen. Naar men weet, heerseht bij sommige legers het denkbeeld, dat het infanterievuur tot op do grootst mogelijke afstanden moet kuu- nen worden afgegeven. Het verst is men daarin gegaan bij de con structie van het Zweedsche Jarmann, welks vizierindeeling tot 2600 M. loopt. Het vuren op zulke groote afstanden eischt bij de tegen-

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1889 | | pagina 147