202 alleen een paar bamboezen daken deden de plaats vermoeden waar, op eene hoogte van 250 a 300 voet, de sterkte gelegen zou zijn, en geen der spionnen kon eenigermate aangeven aan welke zijde de aan val zoude moeten plaats hebben. Den 2en October rukte de beschikbare macht, met uitzondering der 5e compagnie die te Bi la Bi la ter bewaking van munitie en levens middelen achterbleef, tegen Pemangilan op; toen zij in de nabijheid dezer plaats gekomen was, werd het vuur uit de mortieren van 111 /2 en 13 duim geopend. Gedurende dit worpvuur waarvan de uitwerking volstrekt niet kon worden nagegaan gelukte het den majoor Hemmes, door 4 Inlandsche soldaten gevolgd, den weg van nabij op te nemen, die naar Pemangilan leidde. Die weg bleek zeer steil op te loopenhij was als een trap met treden van 4 a 5 voet hoogte in den bergwand ingesneden, en zou zonder ladders alzoo niet te beklimmen zijn. De troepen keerden nu naar Bi la Bil a terug, doch her vatten den volgenden dag den strijd. Nadat voor do opstelling der mortieren een gunstiger punr, gevonden was, werd het vuur daaruit geopend en achtervolgend 76 granaten naar 's vijands stelling geworpen. Ook nu bleek de uitwerking van het vuur niet. De majoor Hemmes besloot daarop, een uiterste poging aan te wenden om Pemangilan te doen vallen: de le luitenant A. J. de Mellet en de 2° luitenant E. E. L. de Petit ontvingen den last, met een detachement van 25 man den bovenbedoelden weg te be klimmen; de kapitein L. J M. Smets stelde zich met zijne com pagnie aan den voet van den bergwand verdekt en soutien op, de overige troepen met uitzondering van de 4e compagnie, welke dien dag Bi la Bi la bezette namen eene meer achterwaarts gelegen stelling in. Moedig en met volharding drong het zwakke detachement, steeds onder het vuur van den zich flink verwerenden vijand voorwaartswel dra bereikte het de hoogte en rukte het tegen de vijandelijke positie op. Nadat het detachement uit het oog verloren was, beklom op zijne beurt de kapitein Smets met de zijnen den heuvel. Toen de vijand aldus steeds meer troepen zag naderen, staakte hij den strijd; slechts twee verdedigers hielden tot het laatste stand

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1889 | | pagina 215