TIJDELIJKE OF TASTE HOSPITALEN IN INDIË? Weldra., zoo luiden de berichten, zal het hospitaal te Kayoe-Tanam opgeheven en zullen de Atjehsche beri-berilijders in hoofdzaak naar het nieuwe hospitaal te Oeloe-limau-manis geëvacueerd worden. Wat is de reden hiervan, vroeg ik mij af en zullen zeker velen met mij vragen. Voldoet Kayoe-Tanam niet als herstellingsoord? Dit is moeielijk te vooronderstellen, wanneer men de gunstige resultaten nagaat die steeds verkregen zijn. Weet men vooraf dat de resultaten te Oeloe-limau-manis op den duur nog gunstiger zullen zijn dan die te Kayoe-Tanam reeds jarenlang bereikt worden? Zeker Diet. Zit de oorzaak in de moeielijkheid van vervoer? Met het oog op het ge reedkomen van den spoorweg binnen een niet te lang tijdsverloop, moet ook deze reden uitgesloten worden. Gaat men zoo alle desk- bare redenen na, dan komt men weldra tot het besluit, dat de oorzaak der verplaatsing niet ligt in het stellen van Kayoe-Tauam tegenover en beneden Oeloe-limau-manis wat betreft den gezondheids toestand. De oorzaak zit dieper. Zeer waarschijnlijk is het dat we hier te doen hebben met een principe, dat ook in andere streken van Indië reeds tot uiting kwam. Het etablissement te Kayoe-Tanam is nl. een tijdelijk hospitaal, dat te Oeloe-limau-manis zal een blijvend karakter dragen. Men heefc in het algemeen een tijdelijk hospitaal tegenover een blijvend geplaatst en aan het laatste de voorkeur gegeven. Dit aannemende stel ik de vraag „of het in het algemeen te verdedigen is, voor Indië vaste hos pitalen te verkiezen boven tijdelijke Deze vraag is niet een zuiver geneeskundige, zij heeft ook hare technische en financieele zijde. Wanneer de gezondheidsleer hare eischen gesteld heeft, zal de ingenieur ons moeten leeren wat uit zijn oogpunt de voor- en nadeelen van beide soorten van hospitalen zijn. Het is daarom dat ik meen dat dit opstel niet in een geneeskundig

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1889 | | pagina 244