236
De beri-beri ia 1887 en evenzeer ia 1888 prijkt weer met een
belangrijk cijfer in de geschiedenis van het Indische leger. Komt
hiervan niet een gedeelte ten laste van het mooie vaste hospitaal
te Panteh Perak? Doet dat hospitaal niet veel kwaad, zoolang het
als regel kan gelden dat soldaten, die met lichte verschijnselen van beri-
beri daarheen zijn gezonden, geëvacueerd moeten worden, daar langer
verblijf in dat hospitaal bijna steeds verergering der ziekte ten gevolge
heeft? Zou het geen punt van onderzoek dienen uit te maken of
er op Atjeh niet een plaats te vinden is, waarheen soldaten, die
niet aan beri-beri lijden, genezen kunnen zonder voor beri-beri te
vreezen te hebben? Verdient het niet ten zeerste onze aandacht
dat van de 686 personen, die in 1887 aan beri-beri overleden, 61,
dus bijna 10 pCt., oorspronkelijk met andere ziekten opgenomen
waren. Heeft Panteh Perak niet een belangrijk contingent geleverd
voor deze 61 gevallen?
Indien wij eens de cijfers hadden van personen die met andere
ziekten opgenomen, beri-beri gekregen haddenZou dit niet in
verhouding van die 61 sterfgevallen een belangrijk cijfer zijn?
Vooronderstel eens dat we ergens op Atjeh, bijv. bij Oleh-leh, een
plaats vonden waar lijders aan andere ziekten evenals elders konden
genezen, zou dit het cijfer der geëvacueerden reeds niet aanmerkelijk
moeten verminderen? En denken wij ons de mogelijkheid, die vol
strekt niet buiten gesloten is, dat op die plaats lichtere gevallen
van beri-beri konden genezen, dan zouden wij het beri-beri vraag
stuk een andere phase zien intreden.
Men zou kunnen beginnen met een kleiner, tijdelijk hospitaal te
plaatsen. Ik heb Oleh-leh genoemd, omdat deze plaats als vrij gun
stig gelegen beschouwd wordt met het oog op beri-beri. Ik meen
zelfs dat indertijd proeven genomen zijn met tijdelijke detacheering
van besmette compagnieën te Oleh-leh en met goed resultaat. Zou
het niet moeite en kosten loonen in deze richting een proef te nemen,
die ons een goede kans zou geven een anderen stand van zaken te
zien optreden in onze verhouding tegenover den grootsten vijand
van het Indische leger? Ware het vaste hospitaal te Panteh Perak
er niet geweest, ik ben overtuigd dat men zoodanige proef reeds zou
genomen hebben, Maar ik ga buiten mijn bestek. Ik wilde
