438
„het mikpunt gebracht wordt", daar is het m. i. weder in het goede
spoor.
De samensteller heeft van bovenstaande bedenking blijkbaar iets
gevoeld. In 70 zegt hij: „De onderwijzer moet den recruten
„aanbevelen het geweer na den aanslag zoo spoedig mogelijk in de
„richting te hebben, opdat oog en armen niet vermoeid zijn, vóórdat
„afgetrokken is." De alleszins juiste wenk, zoo spoedig mogelijk te
richten, kon na het hooger bepaalde slechts gegeven worden ten koste
van eene tegenstrijdigheid. Zij is niet te rijmen met een opzettelijk
een kapmeslengte te laag richten en het daarna langzaam lichten
van het wapen.
Eene volgende oefening is die in het „laden, aanleggen en aftrek-
„ken in de verschillende houdingen, zoomede de voorbereiding voor de
„vuren op commando's". Over het geheel geeft het voorschrift hier
over even uitnemende als algemeen bekende gezichtspunten en be
palingen. Ik veroorloof mij echter in twijfel te trekken, of er aan
leiding bestaat, in het bijzonder te waken tegen het ontijdig afzetten
van het wapen na of eigenlijk dan gedurende het schot. Is hier
bij de bepaling „dat de schutter na het schot het wapen nog een
„oogenblik in den aanslag zal houden" beweegreden niet wederom
verward met een overigens quaestieus gevolg? Was die bepaling
elders niet uitsluitend voorgeschreven om den schutter door het schot
te leeren zien? In zoover als tegen het ontijdig afzetten van het
geweer niet het instinct waakt, en ik geloof, dat dit zonder uit
zondering het geval is, zou daartegen eene reglementaire bepaling
weinig kunnen baten.
Is de recruut in deze oefening voldoende bedreven, dan vangt het
schieten met patronen tot kamerschietcylinders aan. De tegenstelling
in de inleidende zinsnede: „De oefeningen met patronen tot Tcamer-
„schietcylinders worden bij voorkeur in de open lucht gehouden", heeft
ongetwijfeld haar lachwekkende zijde, maar wordt duidelijk bij de
gedachte aan een weerglas, dat woord houdt, aan een weelderigen
en altijd groenen bladertooi, aan een spiegelglad meer, slechts weer
kaatsend den glimlach van den blauwen hemel. Maar ik zeilde
daar in een te hoog register, en het is vóór alles mijn taak hier,
op aarde te blijven. De oefening in het schieten uit kamercylin-
