578 was. Wij droegen den ransel, model bepakt; voor het dragen van vivres, kookgereedschap, enz. ging een treinsoldaat mee met twee muildieren. Den 10™ Juni na de reveille marcheerden wij welgemoed uit Sidi Bel Abbes af. De eerste dagmarsch was maar 16 KM., dus niet zeer vermoeiend. Wjj sloegen onze tenten op nabij eene bron, hakten hout voor het koken en strekten ons op den bodem uit, de zorg voor de keuken aan een der disciplinairen overlatend. Op marsch wordt maar eenmaal daags gekookt, na aankomst op de bestemmingsplaats ik kon daarom nooit goed onderscheiden wat ik meer had, honger of eetlust; alleen weet ik dat de soep mij altijd uitstekend smaakte. Het was nog niet laat, toen onze kok ons opmerkzaam maakte op eenige kruiden, waarvan thee kon gemaakt worden. Hij bood zich aan die thee te zetten en voor de suiker te zorgen, als ieder recruut hem 10 ets. gaf. Wij namen dit gaarne aan, plukten een grooten hoop kruiden en dronken de thee, die lang niet onaangenaam was. Eerst den volgenden morgen bij de koffie kwam ik op de gedachte dat wij den kok onze eigen suiker hadden afgekocht. Uit de op brengst had hij van een nabijwonenden Spaanschen handelaar sterken drank gekocht, onder het genot waarvan hij, de korporaal en de overige oude soldaten zich over de domme recruten vroolijk maakten. Den volgenden dag moesten wij 24 KM. afleggen. Daarom wilden wij 's morgens om 4 uur afmarcheeren en werden 4 man op nacht wacht ingedeeld, die elk 2 uur moesten staande laatste zou dan den kok wekken om de koffie te koken. Daar niemand een horloge had, moesten de 2 uur zoo ongeveer geschat worden. Ik verbeeldde mij nog geen 3 uur geslapen te hebben, toen de kok al voor de koffie riep. Wij dronken die in haast op, bonden de tenten op, gespten de ransels om en voort ging het in den donkeren nacht. Wij hadden reeds 2 uur gemarcheerd, maar de dag brak nog niet aan. Het bleek weldra dat de manschappen van de wacht in plaats van 2 uur nog geen volle 5 kwartier gestaan haddeniets dat bij recru ten meer voorkomt, zoodat men dan ook op de reglementaire dub belposten zelden 2 recruten zet. Overigens waren wij blij dat wij zoo vroeg waren opgebroken, want toen de zon opkwam, brandde

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1889 | | pagina 597