578
was. Wij droegen den ransel, model bepakt; voor het dragen van
vivres, kookgereedschap, enz. ging een treinsoldaat mee met twee
muildieren.
Den 10™ Juni na de reveille marcheerden wij welgemoed uit Sidi
Bel Abbes af. De eerste dagmarsch was maar 16 KM., dus niet
zeer vermoeiend. Wjj sloegen onze tenten op nabij eene bron, hakten
hout voor het koken en strekten ons op den bodem uit, de zorg voor
de keuken aan een der disciplinairen overlatend. Op marsch wordt
maar eenmaal daags gekookt, na aankomst op de bestemmingsplaats
ik kon daarom nooit goed onderscheiden wat ik meer had, honger
of eetlust; alleen weet ik dat de soep mij altijd uitstekend smaakte.
Het was nog niet laat, toen onze kok ons opmerkzaam maakte op
eenige kruiden, waarvan thee kon gemaakt worden. Hij bood zich
aan die thee te zetten en voor de suiker te zorgen, als ieder recruut
hem 10 ets. gaf. Wij namen dit gaarne aan, plukten een grooten
hoop kruiden en dronken de thee, die lang niet onaangenaam was.
Eerst den volgenden morgen bij de koffie kwam ik op de gedachte
dat wij den kok onze eigen suiker hadden afgekocht. Uit de op
brengst had hij van een nabijwonenden Spaanschen handelaar sterken
drank gekocht, onder het genot waarvan hij, de korporaal en de
overige oude soldaten zich over de domme recruten vroolijk maakten.
Den volgenden dag moesten wij 24 KM. afleggen. Daarom wilden
wij 's morgens om 4 uur afmarcheeren en werden 4 man op nacht
wacht ingedeeld, die elk 2 uur moesten staande laatste zou dan
den kok wekken om de koffie te koken. Daar niemand een horloge
had, moesten de 2 uur zoo ongeveer geschat worden.
Ik verbeeldde mij nog geen 3 uur geslapen te hebben, toen de
kok al voor de koffie riep. Wij dronken die in haast op, bonden
de tenten op, gespten de ransels om en voort ging het in den
donkeren nacht.
Wij hadden reeds 2 uur gemarcheerd, maar de dag brak nog niet
aan. Het bleek weldra dat de manschappen van de wacht in plaats van
2 uur nog geen volle 5 kwartier gestaan haddeniets dat bij recru
ten meer voorkomt, zoodat men dan ook op de reglementaire dub
belposten zelden 2 recruten zet. Overigens waren wij blij dat wij
zoo vroeg waren opgebroken, want toen de zon opkwam, brandde