395 - grootte en is het boren in drie dagen afgeloopen. Sommige lcpeq hebben eene groote middellijn, zijn dik en worden behalve met kogels, met stukken ijzer, glas, enz. volgepropt. Andere zijn zoo ruw, dat men zich moet afvragen, of er personen zouden kunnen gevonden worden, die roekeloos genoeg waren, ze af te schieten. Nu eens is de loop kort, dan weder tot 3 a 4 M. lang. Op Atjeh werd o. a. een geweer gevonden ter lengte van 4,3 M.> welks loop tot op 1,7 M. was opgevuld. Het was gelegd in het verlengde van een bamboezen koker en aan den trekker was een lang touw bevestigd. "Waarschijnlijk durf den zij zich ook niet aan het gevaar blootstellen van het af te schie ten en deden zij dit door middel van het touw. Yan vizier en vizierkorrel schijnen zij geen begrip te hebben, ten minste deze richt- middelen ontbreken. Het gevolg is dan ook, dat zij in den regel veel te hoog schieten en wij de meeste verliezen lijden bij de achterstaande troepen, bij de reserve. Bajonetten kennen zij niet, evenmin als ijzeren ontlaadstokken. Ue bevestiging van den loop aan de lade is zeer gebrekkig, ja op Bali vond men zelfs loopen, waar die door middel van rottanbanden geschiedde. De kolf is in den regel weinig gekromd en de terugstoot aan zienlijk. De Maleiers drukken de kolf niet tegen den schouder om weerstand te bieden aan den terugstoot, die niet gering is, maar aan dien stoot wordt toegegeveu door het rechts omdraaien van het lichaam, terwijl de kolf, die zeer kort is, over den schouder glijdt. Over het algemeen schieten zij zeer goed met dit geweer, vooral wanneer het, zooals dikwijls het geval is, door eene borstwering of eeuig voorwerp ondersteund wordt. De lade, maar vooral de kolf is dik wijls weder versierd met insnijdingen, wilde dieren voorstellende, en ingelegd met kostbaarheden. Op Bali werd een geweer gevonden, waarvan de kolf met figuren was ingesneden, eene of andere legende voorstellende van Hindoeschen oorsprong. De ontbranding der lading heeft plaats door middel van vuursteenen, slagdopjes of ook wel door een stukje lont, dat op den haan bevestigd is. Behalve de geweren, door hen zelve vervaardigd, worden er vele inge voerd. Het aantal verschillende stelsels is met geene mogelijkheid op te geven en het is voorgekomen, dat zulke geweren 8 a ƒ10 kosten.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1889 | | pagina 401